Էջ:Անի.djvu/18

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

կա,են բերգո։ Այսպիսի մի հեղինակավոր վկայությունից ՛էս՛" ա։,եո զարմանալի չպիտի հնի այն բարձր հիաց Iունքը, որով մեր պատմաղիրները Ասող/է, Արիստակես էաստիվերտցի և ուրիշներ, նկարագրում են Անիի շբեզռւ քկունը, Իր գեղեցիկ շեներով, իր բազմամարդությամբ է հարսնություններով նա մի առասպելական հռչակ էր ստա ,,ել. ժողովուրդն ասա.է Ւր թե նրա մկ հագար ոլ մ/ եկՒ լեցի կա իսկ սա ապացույց է թե որքան սաստիկ 1ր նս սղղում երևակայության վրա։

Որ մհ քաղաք, մի երկիր իր բար ,ավռ ճւէան գսղաթ ևակետհն հասնե/ով հիացնոս1, կախարդում Ւ մարդկանց

է տնակ Անին թե է իր ամենաղլխավռր ղարղից էր զրկվել լահից, բայց արտաքին ամբողջ դեղՒղկությունր դեռ պա ում էր, բարբարոսության ավերիչ շունչը զեռ նրան չէր հասել։ եկավ այդ ժամանակի էլ, ավերանք ոլ կոտորս,ծ էտով Անիի մեջ, բայց նրան խնայում էիք մահմեդական ոիոոզն երբ. գեղեցկությունը, հարստությունը կախարդում հին և նրանց, կոտորելուց ու բանդելուց հետո նրանք շինում " զս՚րղարամ էլ Կին իրանց Օգտի համար։

չէր կարող ,ինել հայի համար, ինչ էր Բապրատո, նիների ժամանակ Փառավոր քաղաքը սուղի տրամադրություն էր բե րում-ահա Անիի ճակաաադիրր XI գաբի երկրորդ կեսից սկսած Ողբում է նրան Արիստակեռ Լաուոիվերա ցին որով

ոավոտները քաղարից զուբս գա,իս նմանվում էր փեսայի որ դուրս է զալիս առագաստից կամ արեղակի պել։ Էր, որ բարձրանալով արարածների գլխի վրա ամեն տելւանկի ս։ն գեպի իրււն I ձղ ,,մւ >,

Այգ փաոքր չէր տեսել ներսես Շնորհս, ին բայց սր,