մար։ Գլադսսւօն դեռայն ժամանակ ցո1Թ էր տալիս իր սէրր դէպի հարստահաբուած մարդիկ իր մի դր ուածքի համարդ որ պարունակում էր անկեղծ համակրանք դէպի ժողովրդական մի ապսաամրու.թեան պարագլուխընա ծ աղբ ի և հեգնութիւննե» րի աոյարկալ դարձաւ ։ Աուաֆին անգասքե էր նա զգում հակառակորդների ոլժը» բա13 , այնպէսյ պարաք համարելով աոանձին ուչաղրութեամբ վերա բեր ու ել հակաոյակ կարծիքին։ Նա շարունակեց իր գործը զարմանալի աոկունութեամբ։ 17 աար եկան սլաաանին ձեուագիրների ահադին կապոցներ էր կարգումդ խմբագրումէրք կարդագրութիւններ անում և միեոլն ժամանակյ իհարկէք աչքա
համաձահնութին կաղացրեց քհասաստանի հետ այն մըսա
քովդ որ 11նգլիան ու Ռ»»սաստանր սկղբանքաէ ընդունում են ֆունաաոան ի անկախոէ թ իէնը և միասին պիտ ի պահանհեն սուլթանից։ տալ իր բար բա րոսութիններին
հունաստանում։ Մետտերնիխ, չր նա լա ծ իր գործ դրած մեքենա լութիններին։ հա կարոզացաւ խանգարել Կաննինգի գործը և վեր3իվերֆոլ ինքը մի այն Տքնաց էիւրքիալի բարեկամւ յւնգէ»ռուսական համաձալնութեան 1827 թուին միաց աւ և Ֆրանսիան» երեք պետսւթ ինների նաւատսրմը \,աւարինում ոչնչացրեց թխրքաց նալերը և հարկագրեց թիւրքե րին հլաւացնել իրանց գ0րքը արիւնալոէալ և աւեբակ 9սւնաստանիցէ »լգ ժամանակից հունաստանի Ազատաւթիձը ապահովուած էր։ Ալց Կսննինգ հր տե՜սալ իր գործի աֆողսւթիւնը. նա մեռաւ 187 թ ուին, նաւա րիի պատերազմից երկու. աԱի. ու 1քէռ առաֆ
