Էջ:Յըլդըզ 17.jpg

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

կռացրեց գլուխը, դրեց նրա թևի տակ և այդպես հասավ մինչև տուն։

Ամբողջ ճանապարհին Յըլդըզը քայլում էր տխուր, մարդկային տխրությամբ։

Ողջ քաղաքը լաց էր լինում Արմենակի և որբ մնացած ձիու համար։

— Անասունն ըլ մարդու պես սիրտ ունի եղեր,― ասում էին բոլորը։


1934 թ.