Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/34

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ք

էք դարձրել բակի ծայրում բարձրացած քա բ։ դեղելգէկ> քառակուսի մի արձա՛նի վրա» Այժմ, ս» Մեսրոպի դերեղմաԱից հեռանալիս ք

այտե1եցկ այդ արձանը» նա հին չէ, շինված

է մեր օրերում և դիր է յիշաաակ ոէնք» Բայց յայտնի է որ նրա՛ն կանդնեցրկ ե՛ս ի յ՚իշաաակ Վահան ԱմատուԱու։ Արգէն գիտէք որ նա Մեսրոսչի աշակերտներից էր, հայոց աշխարհի հաղաբաաղետ էր կարգված և հօր պէ» էք կառավարում երկիրը, Բայց Օշակա՛նի իշխանը դրանից էշ աւել աչքի ընկ֊

նող գործեր ունի։ հինգերորդ դարի ասլս

աամրակահ շարժման, դլխաւորսերից մէե էր նա, Վարդանի, ՚Լևոնդ երէցի կողՕեակի ցը և ղինակիցը. Աւարայրի պաաերաղմում

Ամաաոմհեաց դԱդի հրամասնաաարն էր։ սլա աերաղմում անվնաս աքնաց, բայց ւղաաերաղմից յետոյ միլս նախարարների հես, Պքսրս կաաւաան քչվեց, ուր աարիներով կրեց գե

րութեահ կաաղսքեքներ

Այս նահաաակւաւթէահններն էլ բաւական են։ որ մեր ոսկեդարի այդ հերոսն ու1ւենայ այսաղիսի մահարձէո Սակայն ՚Լահաւ խանի ղչխաւոր եբախտիքը այդ չէ, նա թադեց Մեսրուղին իր ՕշակէսԱում, բայց մեծ ուսուցչի համար այդքանը քիչ համարեց և նրպ դերեղմանի վրա եկեղեցի էլ կանդնե ցրեց, որի ցածրիկ, սս,որերկրես.յ խորշում Ա. Ս՚եՍքո) 2