Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այդ կապիկը՝ ձեռքին հայելի — նա կարծում է՝ արդենիմաստուն է
[ 212 ]
Այդ կապիկը՝ ձեռքին հայելի— նա կարծում է՝
արդեն իմաստուն է․
Ժպտում է հայելուն նայելիս— նա կարծում է՝
արդեն իմաստուն է․
Ախ, նայեք՝ ինչպե՜ս է սեղմել նա փայլուն ապակու
այդ կտորը․
Իր միրաժն է տեսել նա էլի— և կարծում է՛ արդեն
իմաստուն Է։
|
|
