Օրը արեւի աչքից ընկել է
Ու անձրեւների միջով է անցնում.
Հիմարիկ առուն լեռնալանջերին
Ձեռքը հավաքել ամպերի փեշը,
Հեռուն է վազում...
Քրտինքով պատած, թոշնած մի տերեւ
Վռազում այնպես,
Այնպես է վազում առվի ջուրն ի վար,
Ասես կորցրած կանաչությունն իր
Ուր որ է պիտի գտնի քիչ հեռվում...
