Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան դու ա՛յլ ես
Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն
վայրկյան դու ա՛յլ ես.
Անցյալ է դառնում քո ներկան — ու ամե՛ն վայրկյան
դու ա յլ ես․
Բայց ներկան քո — հո՛ւնտ է գալիքի՝ մեռնելով—
նա սնում է գալիքը,
Եվ այսպես — տևում ես դու երկար,— ու ամե՛ն
վայրկյան դու ա՜յլ ես։
|
|