Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան դու ա՛յլ ես

Եղիշե Չարենց

[ 207 ]

I

Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն

վայրկյան դու ա՛յլ ես.

Անցյալ է դառնում քո ներկան — ու ամե՛ն վայրկյան

դու ա յլ ես․

Բայց ներկան քո — հո՛ւնտ է գալիքի՝ մեռնելով—

նա սնում է գալիքը,

Եվ այսպես — տևում ես դու երկար,— ու ամե՛ն

վայրկյան դու ա՜յլ ես։