Եթե իրավ է, որ գիշերները

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Եթե իրավ է, որ գիշերները

Ալեքսանդր Պուշկին

Ռուսերեն բանաստեղծության անունն է «Заклинание»։ Թարգմանությունը՝ Հովհաննես Թումանյանի


* * *


Եթե իրավ է, որ գիշերները,
Երբ որ հանգչում են մարդիկ ներքևում,
Երկնքից իջնում լուսնի շողերը,
Գերեզմանների վըրա դողդողում.

Եթե իրավ է, որ այն ժամերին
Դատարկվում են լուռ գերեզմանները,
Օ՜, ես կըկանչեմ իմ սիրելիին,
Կըկանչեմ նրա նըսեմ ըստվերը։

— Արի՜, հայտնվի՜ր, սիրելի պատկեր,

Ինչպես և էիր անջատման ժամին,
Սառն ու դալկադեմ, ինչպես ձմռան օր,
Խանգարած, խեղած տանջանքով վերջին։

— Ախ, արի՜, ինչպես աստղիկ հեռավոր,
Ինչպես թույլ հընչյուն թեթև զեփյուռի,

Կամ թեկուզ ինչպես տեսիլ ահավոր,
Ինձ համար մին է, արի՜, միայն արի՜...


1830