Երբ քայլում է, դա ինքը չէ

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Որջում Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Դ (Երբ քայլում է, դա ինքը չէ)

Վարդան Հակոբյան

Ասում է՝ ծխում եմ
* * *

Երբ քայլում է, դա ինքը չէ, վհուկ է անցնում փողոցով,
Չի քայլում, չէ, ճեղքում է օդը բիզ-բիզ մազերի սղոցով։
Ցնդել է ուղեղը, որ չուներ... Բայց ինչո՞վ է մտածում.
Անցած, հնացած ուղեղին փոխնորդած սեւ մաղձով։