Jump to content

Զգում ես, որ՝ անհուն ու խոր՝ ինչպես մի հանք անսպառ

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից

[ 412 ]

ԺԱ


Զգում ես, որ անհուն ու խոր ինչպես մի հանք անսպառ,
Բացվում է հար, ահով, դժվար, ու խորանում քո ոգին.
Դեռ ի՜նչ գանձեր — անհուն, անծիր — պիտի հանես

դու աշխարհ,

Եթե անդուլ կյանքիդ վրա անդուռ գիշեր չչոքի։—