Էջ:Աղջկան Մը Յիշատակարանը (Girl's memories).djvu/32

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Չմերժեցի. յետոյ մազերէս փնջիկ մը ուզեց, ան ալ նուիրեցի:

Երկար ատեն մեր ապագայ միութեան վրայ խօսեցանք. խոստացաւ զիս երջանիկ ընել: Իսկ ես, ո՜հ, բոլոր հոգիս պիտի զոհեմ իր երջանկութեանը համար. պահապան հրեշտակի մը նման վրան պիտի հսկեմ:

Կասկածներս իրեն յայտնեցի.

— Կը հաւատա՞ս, ըսաւ, որ քեզ ունենալէս վերջը ուրիշ մը սիրեմ. ո՛չ, այդպէս մտածելդ բոլորովին անգթութիւն է․․․։

Այս բացատրութենէն շատ գոհ եմ:

Բոլորովին վստահեցայ:

16 Ցուլիս

Ա. եան ընտանիքին կից է մեր տունը. հետեւաբար անոնց հետ սերտ մտերմութիւն մը ունենալնիս բնական է: Տասնըչորս տարեկան գեղանի աղջիկ մը ունին որուն դաշնակի մասնաւոր դաս տալ յանձն առի. պարապ ատեններուս՝ իրեն պիտի դասախօսեմ․ խնդրեցի որ վարձք տալերնին ուրիշի չյայտնեն:

30 Ցուլիս

Հայրս օժիտիս համար ամսական գումար մը յատկացուցած էր. դասախօսութեանս իրրեւ վարձք ստացածս ալ նոյն նպատակին պիտի յատկացնեմ. արդէն սկսայ մաս մաս ձեռքովս պատրաստել:

20 Օգսստոս

Դաշնակի աշակերտուհիս շատ ուշիմ եւ փութաջան է. գերմանական մեթոտով կը դասախօսեմ. եթէ այսպէս շարունակէ՝ գալ տարի դժուարին կտորները բաւական յաջողութեամբ պիտի կրնայ ածել:

Հայրը հարուստ ըլլալով հարսանեկան օժիտը այժմէն պատրաստած է. թէեւ միջակ կրթութիւն մը ստացած է, սակայն իր խոհեմ բնաւորութիւնը եւ հոգեգրաւ