Էջ:Աղջկան Մը Յիշատակարանը (Girl's memories).djvu/64

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ներկայութեան նշանախօսութիւննիս կատարեցին:

Մեր միութիւնը նուիրագործող Խաչը մեր տան քահանան բերելով, հիւրասենեակին մէջ սեղանին վրայ ի տես դրի:

Բազմաթիւ այցելութիւններ եւ շնորհաւորութիւններ ընդունեցի:

Բարեկամներս ուրախացան եւ թշնամիներս տրտմեցան:

Թշնամիներուս առջեւ Աստուած զիս ամօթով չձգեց, արժանիքիս ու գաղափարիս համաձայն ամուսին մը պարգեւեց:

22 Սեպտեմբեր

Պաշտելի խօսեցեալս այսօր գալով մեր սիրոյն իբր նշան՝ ադամանդազարդ խորհրդաւոր մատանի մը նուիրեց, որուն ներքին կողմը գրուած է իր անունը եւ Սեպտ. 21 թուականը:

Միեւնոյն թուականը եւ անունս կրող ոսկիէ պարզ օղակ մըն ալ ես իր մատը անցուցի:

Ցերեկուան ճաշէն վերջը միասին կառք նստելով Պոլսոյ կողմը անցանք. նախ լուսանկարչատուն մը երթալով զոյգ մը կենդանագիրնիս հանել տուինք. յետոյ իրենց տունը երթալով մայրիկին ձեռքը համբուրեցի: Ծեր մայրը մեր միութիւնը օրհնեց եւ արտասուելով աչքերս համբուրեց:

Համբուրելէ վերջը ադամանդազարդ մանեակ մը նուիրեց:

Քիչ մը դաշնակ զարնելէ յետոյ ճաշի նստանք:

Զարմանալի դիպուածով մը, նոյն օրը այցելութեան եկան իմ բարեկամուհիս Տիկին Տօքթ. Տ...եան եւ հանրածանօթ Տօքթ. Թ...եան. այս առթիւ ծանօթացայ նաեւ բանաստեղծ Ա. Հ. ի եւ գրագէտ Մ. Գ. ի հետ:

Զուարճալի եւ հեշտաւէտ օր մը անցնելով երեկոյին միասին Գատըգիւղ դարձանք: