Էջ:Այսպէս խօսեց Զրադաշտը.djvu/104

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ԱԶԱՏ ՄԱՀԻԱՆ ՄԱՍԻՆ.

О ատերր շ ա иг ուշ են մեռնում ե ոմա՛նք 'Էլ-

շատ վաէր ՛հեռ օտարոտի Է Հն չու. մ այս իւ о սք ր. զ մե ռիր ճիշտ մ ա մանտ էլ ին А ։

if եռիր ճիշտ ժամանակին* այսսլէս է քարս֊

դոLtf Զրադաշտը*

Ի է արկէք ով րէւաւ չի ասլրել ճիշտ ժամանակին1 ինչպէи կարոդ է նա ճիշտ ժամանակին մեռնել։ Լաւ, էրք որ երրէք չծնւէր։ Այսսլէս ե։ք խորհուրդ տա֊ լիս ես աւելորդնե րին։

f]ակայն աւելորդներն անդամ մեծ՜ կարեորու-թիւն են տալիս իրենց մաՀւան ու ամենտփո։. Տ րն-կոյ ։լն ան գա ։ք դեռ կոարւել Է կամենում։

I/ աս։ մեծ նշանակութիւն են տալիս ԷՈԷՈ1'Լ' մաՀւան, մաՀր սակայն դեռ մի տօնւսՀանգէս չէ։ IJ արդիկ դեռ չեն սովորել թէ ինչսլէս սլէաք է սրբագործել ամենագեղԼ - - Ա տօները։

Ի կատար ածող մաՀն եմ ցոյց տալիи ես ծեղ, որ ապրողն երի Համար մի խթան և մի ուխտ է դաոնում։

Իր մաՀով է մեռնում ի կատար ածողը, յաղթական, շր^ասլաս։ւած յուսացողներով ու ուխտեալներով։

Ուրեէ/եճ սլէաք է մեռնել սովորել♦ ոչ մի տօն չ պի աի գոյութիւն ունենայ, ուլ։ այսպէս մի մեռնող ապրողներին երդում չտար։