Էջ:Այսպէս խօսեց Զրադաշտը.djvu/106

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ողին* Ոէքս/եք Էլ ծեր //՛Հ ե րիաասարդո* թեա՚ն <1 ա~ ման ակ. երաաասարդացողը սակայն երկար Է երիտասարդ Անում ։

Հէ ա ա երին «է ախո ղում Է կ ե ր. ւքի թ ո *ն ալ. որ որդ կրծում Է ՛նրանց սիրար. իքող այդսլիսին աշ-իյ ա սւի, որ մ ե ռն ելն ի ր են աՆէ ղի ։

քքմանք երբէք չեն րւ>ւ ղցրանո ււք. դրանք վ։աոէ.։ք են դեէւ ամառը* Երկչոաութիւնն Է միայն դրա՚էոյ իրենց ճիւ ղին պինդ պատումէ

ս**ո-շատերը ասլրսւմ են ե երկար ժ ասան ակ կախւած էքեոլ մ իրենց ճիւղերից։ Ա՛Հ ք եթէ լքի մորիկ բարձրանար ու աքս բոլոր փաածն ու. որդակե րր թա֊ փէր ծառից։

Ա՛Հ, եթէ աւ՛ագ մ*»Հ քո։րւ։ղողնեդայի՛!։ Դ՛րանք կւինէին ինձ Համար ամենաիսկակս։Կ մրրիկ-նեոն ու. կեանքի ծառր թափաՀարոյլհերրւ Սակայն ես լոուէէ եմ, որ միայ՛ն դանդաղ մաՀ են քարողում ե 1 ա մբ եր ութի լհ բոլոր Հերկրաւ/ւրի» նկաամամր ւ

Ա՛Հ գ դուք Համբերութի՛ւն Էք քարողում կրկրալ ո րի նկա ամամբ ։ Այ դ երկրալ որն է , որ ձեղ այդ-Հափ Համ բերում է, ով ա մր ա ո ա ա՛ն ո ւլհ ե ր ։

2Հշմարիա , շ աա չու ա մեռաւ ո։յն եր ր "՚ ք ե՜րի՛!ւ որին վ։աոարս։հոէ-մ ե՚է։ դանդաղ մաՀ քոէրողոդէւհլ. :։. ք։ շատերի Համար նրա շսւ.ա մեռնելը ճակ։սա։սդրա~ կ ան դարձաւ։

Դեռ միայն եբրայեցու արցունքներն ու աի։րու ֊

թիւնր-ե արդարների ու ր արի՛ների ւսաե լութիւն՚հ

Էր ճանաչում,-եբրայեցի Յիսուսր, երբ յանկարծ

տիրեց նրան մաՀւան կարօտր*

Երանի թէ նա սէնապաաում Սնար ե բարիներից է(լ »սր դ արն երից Հեռու։ Թեոե ս նա սովորէր ապրել է՛իր ել երկիրր ու ծիծաղել։