Էջ:Այսպէս խօսեց Զրադաշտը.djvu/89

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ՕՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈղԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻ ՄԱՕԻՆ*

կա մենս ւմ ես դու, իմ եղբայր, մեկուսանալ* կտմենէՅւմ ես գնալ այն ճտեապարՀով, որ դէպի քեղ է տանումг Տատանւիր и ակտ լ՛ինչ ու ինձ լսիր*

աՈ՚վ որոնում է՝ դիւրսւթետմր կորչում է ինքը։ IPեկուսացու fflt յանցանք էս* այսպէս է խօսում նախիրը ւ Եւ դու երկար ժամանակ նախիրի թլին էիր պատկանում»

Նախիրի ձայնը դեռ. կՀնչի նաև քո մէ£ երկար ժտմտնտկ* - Ու երր դու ասես* ք ես ձեղ Հետ ընդ-

Հտնուբ ոչինչ չանեմ ոչ էէ մի խիղճ»--այգ մի ողր

ու ցաւ կղաոնայ*

Տես, Հենց այդ ՅալՐ, սաեղձեց lf|l խիղճը* ե

այս խղճի վերաքն փտյլն է վառւում դեռ քո ախ բու֊ թեան վրայ*

fiuijg դու կամենում ես դնալ քո ախրութ ե ան ճանապարՀով, որ դէպի քեղ տանող ճանտպարՀն էt Ապա ցոյց աուր ինձ, որ իրաւունք Ա ոյժ ունիս ղրա Համարէ

Արդեօք, դու մի նոր ոյժ և իրաւունք . եսt Մի աոաջին շարժում, մի ինրհադլոլ.ւ անի ւ֊ < կարող ես ն աե աստղե լէին Հարկադրել, որ պտտեն քո Հուրերէ

Ա՛խ, դեռ շատ ցանկասէր տենչանք կայ գեսէէ բարձունքները, այնքան շատ Հղտձդութիւններ կան