ԻԺԻ ԽԱՅԹՈՑԻ ՄԱՍԻՆ*
Մի օր Զրադաշտը քնել էր մի թղենսւ տակ, որովՀետե օրլ» շատ աաք էր, Լ ձեոներով ծածկել երեսը, այդ ժամա՛նակ մի իժ եկաւ, ե այնպէս ի*այ• թեց նրա վիզը* որ Զրագաշաը ցալից *[եր թռաւ, ու. ճչաց է Երր նա ձեռքը երեսից վերցրեց* նայեց օձին, ճանաչեց Զրադաշտի աՀքերը, ետ դար»
ձ՛ու֊ ու. կամենում էր Հեռանալ* էՈ՚չ, ասաց Զ/""* Դա2ար. դու ինձ ճիշա ժամանակին արթնացրիր, իմ ճանապարՀը դեռ երկար էֆ։ ճան ապար Հը կարճ
էշ, ասաց իժը տխրադին* Հիմ թոյնը սպանում է}» Զրադաշտը ժպտաց. Հ$րր ես տեսեր որ է[իշ։ա*ԴԱ մեռնի օձի թոյնից», ասաց նաւ /՛այց յետ ընդունիր քո թոյնը. դու ւսյնքան Հարուստ չես, որ այդ տաս ինձշւ Այդ ժամանակ իժը, կրկին ըն֊կաւ նրա վդով ու լիդեց նրա վէրքը՛
Երր մի անդամ Զրադաշաը պատմեց այդ դէպ-Ք11 էք աշակերտներին* սրանք Հարցրինւ էԻսկ որն է, ով Զրադաշտ, քո պատմութեան րարոյտկաԱըՖւ Զրադաշտը այսպէս պատասխանեց դրանէ
Ոարոյականութեան խորտակող են աեւանոլմ ինձ րարինե րն ո լ արդարները♦ իմ պատմութիւնը էէէնրարոյական Էէ
Եթէ '['" ր սակայն մի թշնամի ունէք4 նրա չա-
