Էջ:Անի.djvu/25

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հափշտակված, ասում էր թհ այոքան կա,ալի նրբություն ճււխ գեղեցկություն ճարտարապետական արվեստի մեջ չէ կարելի գանկ և ԵվըոպայոսՏ, նույնիսկ Անգիայի եկեղե հիների վրա, Մի կարճ օ,վա ս, պ ավորոլթ ,ո, ն, Րա,ց նա ա,նքան հափշտակիչ էր, որ Կեր֊Պորտըրր չափազանցս. թյու նների մեջ էր րնկնոլմ,

«Քաղաքը մտնելուդ պես,––գրում է նա,–աոջևդ մի տխռր տեսարան էս սեոնում՝ խոշոր րոտերով, սյուների գլուխներով և եկեղեցիների րաղմաքանդակ շքեղո,թյ,սնց ուրիշ մնացորդների ավերակներով լցված, բայց երբ քի;

Ւեռ Լ նխ1ի,տ են մնացել և է րասց ա վ1 ր^ 1վա1ելր հա մարյս, թե անտեղի է»,

Կեր Պորարրին հիացրեց մանավա էդ թագա իրական պալասը։ «Մի շինության է դտ որ արժանի է այս հին մ ա յ րաքաղաքի համբավին, երկայնացած ձգված է 1ա քաղաքի պարիսպներից մինչև խոր ձորը և ինքը մի աոանձին քաղաք I թվում, Այնպիսի ճոխություններով I զարդարված ներսից և դրսից, որ անկարելի Լ նկարաղրությս ն և ո չ մ ի խոսքով արտահայտել ամբողջ շինության երեսը ծածկող ճարտար քանդակների զանազանությանն ո հ արս տությունը և նրա անթիվ սենյակների հաատկնէրր գարդարող նո րբ մոզաիկի նմանությունը»,

Այս նկաբաորությոմ ը լույս տեսաէ 1810 / ն, Եվրոս, ա կան հո,ակի աոաջին րաՈը դրված էր և Անին կարո, էր հույս ունենսզ, որ իր շքեղությունները միայն քբդե րին ու կարիճներին չեն մնա, Մի քանի տարուց հետ, ,182ծ են) սկսվեց առաջին ոուս թուրքական պաաերազմր, Կարսր, իբրև սշանավոր բերդ, թե այդ և թե հետագա պատերազմ նկի ս,,, ար, ք ա դս ւս կան կարևոր կետն էր, որի շուրջը կեն արոսանաս էին ոուս զորքի ղործողաթ;ո,ններ՚ր, Անին հեսս, է I ր ի նույն պատերազմական բեմի մի մասն է կագ մ ում, եվ ա^ա ծտնոթանա,ու մի նոր միջող, Քաջության, ավերակների ոգով վառված զինվորականները տեսնում են

է նրանց իր բ ,,։րուրանդ ղեդեցկրլթլո ններով, Ռոու օֆիցեր