ամեն ինչ թվում է անիծված, Արևմտյան կողմում ծածկված, ծայրերը կոտրտած թաղավորական ապարանքը կորացած կռացած է Ծաղկաձորի վրա, որ այժմ ցամաքած է և ամայի, գրավից Միչնարեբղր քայքայված պատերով ցցված է բարձրավանդակի վրա իսկ արևելքից Ախուրյանի ձայնը մռնչալով հատակի քարքարոտներում, հնլում է որպես ընու թյան ոոբ համաշխարհային սգի մեր Եկվոր պանդուխար մենակ րափառելով այս ավերակների մեջ և ամեն մի քարից հարցուփորձ անելով այդ աեղի և նրանում մի ժամանակ ապրած ազգի հիշատակներն իմանալու համար, տխրոլ թյամր է համակվում, երբ աե սնում է թե մարղը ինչ ա վերածություններ և անզթություն է զործազրել իր եղբայր մարղո, վրա որի հետ պարս,ս,զոր և արժանի Լր, որ ապրեր Խաղաղության ու հանգստության մեր,
Ֆրանսիական կառավարությունը չբավականացավ հմուա ,եզվագետի ուսումնասիրությամբ նրա գործր լրացնելու համար հետևյալ 1839 թվսկանին Անի ուղարկվեց ճարտա րապեա Տեքսիեն, Արան հանձնարարված էր ընդօրինակել թղթի վրա գձագրե, Անիի շինություններր, Բայդ այդ բարդ ու ծանր գործին Տեքսիեն շատ քիչ ժամանակ նվիրեց չորս բիզ ոչ ավել, հասկանա,ի է որ որքան էլ հմուա ճարաա րապեա լիներ նա դարձյալ չէր կարող այդքան կարճ մի չոգում ամենայն ճշտությամբ ներկայացնե, թզթի վրա Ա-նիի զարդերր, թեև իր հետ ուներ երկու օգնականներ էլ, Բայց երկար ժամանակ նրս, նկարած տեսարաններն էին Անին ներկայացնող միակ պատկերները և բո,որ պատկե բազարդ նկարագրությունների մեջ մինչև նույնիսկ վերջին ժամանակներս, Տեքսիեի նկարներն են երևում, թեև լոլ. ոանկարչռւթյունր վաղուց է ինչ սկսել է տա, ավերակների ,ի2ս, պատկերները,
Ինչ ասե, կոլզե, որ Տեքսիեն բացառություն չկազմեց իր նախորդների մեչ, Նա էլ հիացած նկարագրություններ է «.ալիս ս փառահեղ ավերակների տեսարանի մեջ զետեղում է բնության երբեր չմաշվող, ավերականալոլ ոչ մի երկյուղ ունեցող ահավոր կոթողր, Մասիսր
Բա(ց սխա, կլինի կարծել, թե Անին միայն անցյալ էր
