Էջ:Անի.djvu/37

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ապա մտածեչ արտագրելու մասին, հարկավոր էր, »ր հայերը աշխատեին այգ ուղղությամբ փոքրիշատե անթերի հործ գլուխ բհրելու պարտականությունը նրանց վրա էր ընկնում, Եվ ահա յաոասնական թվականներին Անին այ ցելող հայերից մեկը ամենայն բարեխղճությամբ կատարում նութ,ունը,

թվականին Թիֆլիսում հ,,ս. •տարակվեց Սարդիս վարգապէ ՚,տ Ջալալյ,, նցՒ ճանապարհ ՚սրդության աոաջին որի վերջում հեղինակը հաս նե,ով Ախուրյան գե ,ին, հայ տնոԿմ էր, թե այդ գետ/ մյուս (թուրքական) ափում գտնվող հնությունների մասին ինրը , պիտի խոսե երկրորդ սատորի հատորը հրատարակվեց շատ ուշ. է8Տ8 ին ե սկսվում է ,ր Անիի նկարաղ րությամը, որ պարդ ցույց է տալիս թե Տալալյանը Անի,,ս, ՚ չէ եղել կամ տեսե, < նրան շատ հեսվից, Իւկ նրա բերս,. > արձանագրություն ները շատ պակասավո ՚ր են և յեո Կ րծիրով արտաղրված են ուրիշ տեղից Իսկ դժվար չէր, րանէ , որ այդ ժամանակ եր ղրականո, թյան մեջ երևայ Անիի և նրա չրջա կաները մանրամասն տեղագրությունը՝ ■ բա՚ղմաթիվ արձա նաղրությ ուններով Ա,լաչին հայը, որին վիճակված էր կա տարել Ո ղորձը °՚1՚, էր, որ այցելեց Անին 1841 թվականի ամաո ը, Նրա ճանապարհորդությունը մաս <աԴքվեց Կ Պո,,, ի Հայաստան, լրս,ղրի մեջ. 1849 ին, և այսօր էլ, չնայած բաղմաթիվ ուրիշ ոլսոլմնա սիրսլթյուններին, ներկ ս։յացնում Ւ մի լ ուր,, բարեխիղճ ,,,շ իատությ ուն, Անիի և հոոոմոսի վանրի հարյուրավոր մեծ ո, ,ձանսպրությո ,ւննէրը 1ևորգ վարդապետը արտա ,,րել է հ1 ՚ւար եղածին չափ խնամրով և ուշաղբոլթյամբհ Բայց ղապետից ավ ե,ի լավ կատարեց նույն գործը Վենեաիկի Մխիթարյան վար ղապեանեբից մեկը, Ներսես Ս ՚արղիսյան Միայն Անին չ Ւբ հերսեսի ուշա