ՊԱՐՈՅՐ ՍԵՒԱԿ
1924-1971
1.– Այսպէս վերնագրուած է այն յայտագիրը, որ հրատարակուած է Թորոնթոյի Համազգային Մշակութային Միութեան կազմակերպած սգահանդէսին առիթով։ Չորս էջերէ բաղկացած յայտագրին առաջին էջէն մեզի կը ժպտի Պարոյր Սեւակ։ Երկրորդ էջին վրայ կը կարդանք եղերաբախտ բանաստեղծին կենսագրականը ու իբ մասին Գուրգէն Մահարիին եւ Կարիկ Պասմաճեանին կարծիքները։ Երրորդ էջին վրայ քերթուած մը Սեւակէն՝ «Բանաստեղծի բախտը»։
Թէկուզ ձեռքդ գրչից էլ զրկեն,
Դու միեւնոյնն է, պիտի7 որ երգես։
Ռող չտան ոչ մի լիազօրութիւն,
Դու, մէ՜կ է, սուտը պիտի՜ որ հերքես։
Քեզ կոյը են կոչում,
Բայց տեսնում ես այն,
Ինչ որ շատերը չե՜ն կարող տեսնել։
Քեզ կաղ են կարծում,
Բայց այնտե՜ղ ես դու,
Ուր երանք երբե՜ք չեն կարող հասնել։
Իսկ Դուրգէն Մահարին Պարոյր Սեւակի մասին գրած է.
«Նա մրգերի շտեմարան է եւ գինու մառան, ոսկեվազեան թաւիշ դեղձ է եւ փրփուր հաց արտւսշատեան, սեւաչ խաղող է ու Սեւանի վառւող կոհակ, Երեւանի սիւն ու խոյակ, նա հանգրուան է ու կանչող փարոս, նա հայկական գերբ է ու դրօշ»։
Չորրորդ էջին վրայ օրուայ յայտագիրն է, զոր վարած է Մ. Շարսւպ– խանեանը։ Յարգանքի ուղերձը կարդացած է Ա. Միրաքեան ու բանախօսած է վիպագիր Յակոբ Կարապենց։ Պարոյր Սեւակի ստեղծագործութիւններէն երգած ու արտասանած են Էրեբունի-Երեւանը, Սարդարապատը, Եռաձայն Պատարագէն, Ղօ¬ ղանջ Թսւղման եւ Յարութեան յաջորդաբար Պօղոսեան քոյրերու, Վ. 10
