որ է արիւնարբու։ Եւ Դկլաթ երթայ ընդ Նինուէ. եւ պատահէ նախ քաղաքիկ մի՝ որ կոչի Բղաթ, որ կոչի թուք, զի անդ ասեն թքանել զՅունան։ Եւ է երկու աշխարհ ընդ մէջ Դկլաթայ եւ Եփրատայ նորաշէն ՚ի Պարսից, Կաւատ եւ Կաշար։ Եւ է Միջագետք ութ մասն երկայն, եւ երեք լայն։
ԻԷ. Աշխարհ Բաբիլացոցն յերի Միջագետաց առ Դկլաթաւ, մինչեւ ցՊարսկային ծոցն, սահմանի յարեւելից Խուժաստանօք. իսկ ՚ի հիւսիսոյ եւ յարեւմտից Եփրատով եւ մասամբ ինչ Անապատ Արաբեաւ։ Ունի փոքր աշխարհ՝ զԱւառինտիա եւ զԱմառդոկէ եւ զՈտտոփէ եւ զՔաղդեայ, որպէս Պտղոմէոսն ասէ։ Ունի գետ զԵփրատու վտակս տասն զօրաւորս, յորոց եւ այլք յոլով բաժանին, յարբուցումն երկրին ՚ի սպառ. բայց ՚ի չորից վտակաց, որք ուժով մնացեալ, երեքն անգանին ՚ի Դկլաթ, եւ մին ՚ի լիճ նորին, որք կոչին՝ մինն Սոր, միւսն Սորիտ. միւսն ընդ մէջ Բաբելոնի անցանէ, եւ միւսն ասի Քութայիր. որք յիրեարս եկեալ անցանեն յելից Ակաղաղի բնակեալ բանակի Տաճկաց։ Բայց կարծեմ զայս վտակ, որ այժմ Քութայս անուանի, սա կոչել Աբիւթենայ՝ Արմակաղէս. քանզի «Առեալ, ասէ, զիշխանութիւն Նաբուգոդոնոսոր, զԲաբելոն պարսպէ երեքկին պատուարով հնգետասան օր, եւ զգետն Արմակաղէս յԱրածանւոյ հանեալ տանէր, եւ զջրհորն բարձրաւանդակին որ առ Սիպարացոց քաղաքին՝ շուրջ փորեաց քառասուն հրասախ, եւ խորութիւն քսան գիրկ, եւ դրունս եդ որք բանայցեն, եւ զբնաւ դաշտ ոռոգեսցեն, եւ անուանս կոչեաց դրանցն Եգետոգնոմոնաս, որպէս թէ կամս ինչ ունիցին»։ Եւ է Բաբելոնի աշխարհ երկայն եօթն մասն, եւ երեք լայն. գտանի ՚ի սահմանս նորա ակն սարդիոն, լինի անդ եւ քռոսելիթիս, որ է ոսկէքարն։ Որ ասեն հիացման արժանի է բան, եթէ ամենայն գիշերատուի երկիցս բարձրանայ ջուր ՚ի ծոցոյն Պարսկաց։
ԻԸ. Աշխարհ Ասիոյ է Արաբիա Եւդեմոն, որ է Երջանիկ. յերի կալով Անապատեւ Ապառաժ Արաբիոյ, մտեալ ՚ի մէջ խորշիցն Կարմիր ծովուն, իբրեւ ցամաքակղզի. սահմանի ՚ի մտից Արաբացւոց ծովուն, առ երկճղից մինչեւ ցնեղուց նորա. իսկ ՚ի հարաւոյ ՚ի Պաղինդիոս ծայրէ մինչեւ ցՎարազ ծայր. եւ ունի մին
