Այս էջը հաստատված է
Կրոնակարկաչ և տրտում
Եվ բազմալար և անհո՜ւն…
Ո՜վ ջերմին Սիրտ Նարեկացուն սիրակեզ,
Որ հարսները չեկան բախել ժպտերես…
Որուն խուցին խունկը մեղմ
Աստվածները շնչեցին ու…լացին,
Նարեկացի՜, ո՜վ Հեծեծանք, ո՜վ Արցունք։
Իմ այս երգով դողդոջուն
Արևծագիդ կը հայցեմ՝
Իբրև մեհյանն հեթանոս
Լալահառաչ միջոցին։
Ո՜վ Արևելք իմ պապերուս և հավատքիս,
Կայլակ մը հուր կաթեցո՛ւր
Իմ դիակիս վրա դժգույն՝
Իբրև համբույրն արևիդ։
Եվ գերեզմանս փորողները թող հիշեն
Իմ Օվսաննան, որ աստղերուդ երգեցի
Իմ ալելուն, Աղոթքն այս…
1917 թ.