— Փափազեանը մերժել է իր ութսունամեակի տօնակատարութիւնը...
Վիրաւոր առիւծը քաշուած էր իր քարայրին մէջ՝
իր ցաւին հետ առանձին մնալու համար:
Տարօրինակութի՞ւն, երբե՛ք։
Եւ ահա սփիւռքահայ ուսանողներու մէջ ծագեցաւ
համարձակ միտք մը, իւրովի տօնել Վահրամ Փափազեանի
ութսունամեակը: Բայց ինչպէ՞ս:
Կը կազմուի ծրագիր: Ամենէն առաջ ապահովել ժամագրութիւն
մը մեծ դերասանէն հետ: Վարպետին ութսունամեակը
նշել էր իսկ տունէն մէջ, ստանալէ ետք իր
համաձայնութիւնը, եւ իրեն հետ որոշել մասնակից ուսանողներու
թիւը: Կարդալ ուղերձ մը եւ ապա յանձնել յուշանուէր
մը:
Ժամադրութիւն մը ապահովէլու պաշտօնը տրւեցաւ
բժշկական ուսանող՝ Ժոզէֆ Կիտանեանին եւ այս
էջերը ստորագրողին:
Երկուքս, հեռախօսով ժամադրուեցանք, որ իր մօտ
երթանք եւ տեղւոյն վրայ պարզենք մեր ծրագիրը եւ ապահովենք
իր հաւանութիւնը:
Համաձայն եղաւ ընդունիլ մեզ:
— Ի՞նչ կուզէ՜ք, չոճուխներս...
— Կուզենք ձեզի այցելութիւն մը տալ, վարպե՛տ,
ժամադրութեան մը համար: