Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/136

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

գտա աչն ձեռքը՝ փրկության փոխարեն շղթաներ կընդունիմ, և կենաց փոխարեն՝ մահ։ Մայտա՛, որքա՜ն թշվառ եմ, գթությո՜ւն։

Երթ հանդիպեցա քեզ եկեղեցվույն մեջ ու տեսա նվաղիլդ այնչափ ուժգնապես հուզվեցա, որ ընկերակիցս զարհուրանոք գիտեց այլայլությունս և կասկածեցավ։ Մոռցա թե դժբախտ ականատ ես մ՛ ուն եի քովս, մ\ոոցա թե դրուժան մ* էիր ինձ համար, արշավեց ի դեպի քեզ, լացի քու քովդ ծնրադրած, պաշտե– ցի զքեզ անիծելովք խնամեցի կարեկցելով։ Եվ երբ սթափելու վրա էիր, Հեռացա քեղմե, սիրտս ակամա քեզ թողլով։ Ո հ, սիրեցի զքեղ հիմարաբար նենգավոր կարծելովս հանդերձ։ Գթությո՜ւն, Մ ա՛ յտա, գթություն։

Մսւ|տսւ առ Տիգրւսհ

Գթություն կր խնդրես ինձմե երբ սոսկալի կերպով սիրտս վիրավորեցիր և արյունովն ոռոգեցիր« երբ վերքես հոսող արյան կենսավետ կայլակները սրսկելով^ անոնցմով խաղացիր առանց սոսկալու։ Գթություն կը խնդրես երբ վշտացս սարսա-փելի տեսալւանովն աչքղ հրճվեցն ելեն ետքր կառափնատ մի պատրաստեցիր, և հոն սիրտս զետեղեցիր պարգևելով անոր աղետալի հարված մի առանց սակայն ոչնչացնելու, որպեսզի ապրիմ և չարչարվիմ։ Գթություն կր խնդրես. թայց գթացի՞ր ինձ երբ ծովերեն անցնելով եկա զքեզ որոնելու ի տար երկիր և լռությանդ պատճառն իմանալու, երբ գետինր գրեթե անկենդան տարածված էի լսելով թե անհամբեր սիրտդ ուրիշ սեր մի պատրաստած էր իմինիս տեղը գրավելու դիտավորությամբ։ Գա ողորմեցա՞ր ինձ երբ գրեթե երեք շաբաթ մահվան ե կենաց մեջ էի օտար ձեռաց մատնված։ Ո ղորմեց ա՝ ր ինձ երբ քեզ նման սիրադրուժ մի պաշտելով որոշած էի վանքին մեջ թաղվի լ և լալ քոլ վրադ որ մեռած էիր ինձ համար։ Ողորմ եցա ր ինձ երբ անունդ տալով անդադար արա ա սաքս կր Հ անձն ե ի գի« շերվանճ որ միակ խորհրդակից բարեկամ ս էր։ Ըսե՛, ունեցա՞ր ինձ համար այն գթություն ր զոր կր խնդրես։ Ուրացար մեր սերը, հալածեցիր հիշատակս ք ե աոանց քստմնելու ուրիշի մր

114