Այդ խոսքերը լսելով Սիսակ կը բողոքեր, թեև Արաքսիա ըսածին վրա հաստատ կը կենար դարձյալ։
Շատ անգամ երիտասարդը կը պատմեր ազգականին յուր տարած հաղթությունները կանացի աշխարհին մեջ, և աղջիկը կափսոսար այն գեղանիներուն վրա որք թեթևաբար իրենց սիրտը կը ձոնեին իրեն։
Սակայն երբ Արաքսիա նշմարեց թե յուր սիրելի Վարդանույշն ևս կը կախարդվեր յուր ազգականեն՝ սարսափեցավ ու ամեն ջանք ըրավ անմեղ կուսին սիրտն սպառազինելու մտոք անոր դեմ։ Բայց Սիսակի հրապույրներն հաչս Վարդանույշի վեր էին քան զամեն իմաստություն և զգուշություն։
Օրիորդը բազմիցս առիթ ունեցած էր հանդիպիլ երիտասարդին այլ և այլ տեղեր, հետը պարել ու խոսակցիլ։ Ի բաց առյալ անոր դիմական շնորհքներն և փայլուն խոսակցության ազդեցությունն ու պարելու մասնավոր հաջողակությունը, կույսն գրավված էր մանավանդ երիտասարդին ծանր և անտարբեր ձևերեն։
Կանայք կը սիրեն ընդհանրապես ով որ անփույթ կը ձևացնե զանձն իրենց նկատմամբ. և որչափ անտարբերությունը մեծ լինի՝ նույնչափ կաճի և իրենց եռանդն այդ անձեն սիրվելու համար։
Իզուր Արաքսիա կը հորդորեր զյուր մտերմուհին խույս տալու այն վտանգավոր անձեն։ Ի զուր կը խնդրեր Սիսակեն որ խնայե բարեկամուհվույն յուր անձնասեր թեթևությանց այլուր հագուրդ տալով։ Ցորչափ ինքը ներկա էր՝ այդ սիրային հարաբերությանց հառաջ երթալուն արգելք կանգնեցավ։ Բայց Վարդանույշի սիրո զգացմանց արգելք չի մնաց երբ Արաքսիա յուր տունեն հեռացավ։
Նույն ժամանակ որ մեր վարժուհին Աբգարյան ընտանյաց քով գնաց, Սիսակ առժամանակյա կերպիվ բացակա էր Պոլսեն, որով ինքն հուսաց թե չորս ամսվան բացակայություն մի գուցե կարող լինի ջնջելու նորածին սիրո հետքերը․ բայց այնպես չէր։ Այն ինչ վերադարձավ Սիսակ ի Պոլիս` Վարդանույշ բեկանելով սանձահար զգացմանը լուծը հախուռն ընթացավ սիրո ասպարեզին մեջ։
