Դրօն երեք ան գամ տեսած եմ: Առաջին ան գամ Հալէպի մէջ, Նոր Գիրգի Հ.Մ.Ը.Մփ դաշտին վրայ, շատ հեռուէն, երբ ճառ մը կը խօսէր հայուն անպարտելիութեան մասին։
Երկրորդ անգամ ըԱալով տեսայ այդ օրը Փալանճեան ճեմարանի պարտէզին մէջ։
Երրորդ անգամ՝ Օննիկ Թօփուզեանին հետ թեւանցուկ... Այն Օննիկին, որ Պէյրութի «Ազդարար»ի էջերէն կոչ կընէր, որ հայերը Մատակասկար փոխադրուին ու կը սպառնար Հայաստանին, որ ինք կրնայ յարձակում իրագործէ Հ.Մ.Ը.Մփ հեծանաւորդներով...
Տետոյ, Օննիկ Թօփու զեանր, «Աարթ»ր վիպակին հեղինակը... տեսայ Երեւանի մէջ։ Գիտէ՞ք ինչով կր զբաղուէր, գիրք կր գրէր, գիրքեր պիտի ըսէի, Աուրիոյ, Լիբանանի եր Եդիպտոսի կոմունիստներու մասին:
Անգամ մրն ալ Օննիկը տեսայ Հայաստան չմեկնած, «Ազդարար»ի խմբագրատան մօտերր, փոսին մէջ, ոտքի, կէս ժամ անդադար կը խօսէին: ճամբու ելեքտրական սիւնին յենած, սպասեցի:
Օննիկին հետ խօսողը «Ժողովուրդի Զայն» օրաթերթի խմբագիր՝ Ցով հաննէս Աղպաշեանն էր:
՝քալեցի ետեւէն, հասայ, ընկեր Աղպաշեան, ըսի, ք*՜*նչ կր խօսէիր այդ մատակասկարցի հեծանաւորդին հետ:
Նկ ատեց ի՞ր, ըսաւ: Գնա, գորժիդ նայէ։
Աղպաշեւանէն չէի սպաս եր այդ պատասխանը։
Ուրեմն, Գրօ Աանայեանր ես տեսած էի երեք տեղ։
Ւսկ ուրիշներ, Դրօ Աանայեանր տեսած էին միայն երկու տեղ, դար ման ա/փ, շատ զարմանալի, մէյ մր Օաշ Ապարա նի. մէյ մրն ալ Հիթլէրի կեռ խաշով Հիւսիսային Աովկասի մէջ...
Հերոս մր ինչպէ՞ս թաւալած էր Օաշ Ապաբանէն մինչեւ ֆաշիզմ...
Ւսկ ճեմարանի փոքրիկները ինծի կիսէին, այդ երեքը ծերունիներ չեն, քեղմէ աւելի երիտասարդ են...
⁂
ԱՐՇԱԿ ԶՕՊԱՆԵԱՆը Հալէպ եկաւ։ Մենք, մեր տղայ հասակէն կարտասանէինք մեծ գրագէտին «Գեղօն Ե Պատիւ Հայ Լեղուին»ը, որ որպէս գետ կր հոսէր մեր հոգիներուն մէջ ու հոգիներէն...
Եկաւ Հա/էպ ու բարեկամի մը տունին մէջ յայտարարեցՀայաստանի մէջ ինծի պուրժուա գրող կըսեն։
Յետոյ, իրեն ի պատիւ կազմակերպուած երեկոյթի մր ընթացքին, որ տեղի ունեցաւ Հայ Աւետարանականներու էմմանուէլ ընդարձակ եկե–
