Աը գրէ չափածոյ եւ արձակ։ ՏասնԷ աւելի գիրքերու հեղինակ է։ Վերջերս տարուած է թատրոնով:
Իր արձակ մէկ գիրքին մէջ, որ թարգմանուած է նաեւ ֆրանսերէնի ու անգլերէնի, կր պաշտպանէ հողին կաոչելու գաղափարը, խօսելով Պաղեստինի մասին։
Գիլեր մր Դամասկոսի մէջ, իրենց տունը, քանի մը ընկերներով լուսցուցինք։ խոլորը արաբ էին բացի ինձմէ ու Գէորգէն: Իրենք, արաբական բանաստեղծութիւները կը ներկայացնէին, մենք հայկականը։
Արտասանեցինք Շիրաղ, Վարուժան, Մեծարենք, Զարենց, Մատթէոս Զարիֆեան։ Զարմանալիօրէն մեր ձայնէն ու չեչտերէն ու դէմքի պրկոէ մներէն հետեւցնելով մօտաւոր ճշգրտութեամբ Մամտուհը կը կոաՀԷր բովանղ ակութիւնր հայկական բանաստեղծութեան։
Այդ գիլեր բոլորս գինով էինք բանաստեղծութեամբ եւ Մամտուհ Ատուանի պատրաստած տնային օղիով։
ծրր Աէ ետիք Իսահակեանի հարիւրամեակին առիթով, արաբերէն ծաղկաքաղ մր պատրաստել տաի Նիղար Խալիլիին, հրատարակութեան տալէ առաջ տարի Դամասկոս եւ կարծիքը առի Մամտուհ Ատուանին։
Որոշ ցա ցմանքնեւր տուաւ։ Շատ սիր ած Էր Իսահակեանի արձակէն «Այդ Ոչինչը Ես Եմ» պատմուածքր։
Մամտուհը պայքարի բանաստեղծ է։
⁂
ՄՈԻՀԱՄՄԷՏ ԱԼԻ ՍԱԻՏր ծագումով պաղեստինցի է։ Վապրի Հալէպի մէջ։ Ջինք ինծի ծանօթացնողը մեթր Ն. Նաղարեանը եղաւ։ Այս աղան ալ Աամտու հին նման համարձակ եւ արտադրող մէկն է։
Երկու տարուան րնթացքին ինծի նուիրեց իր նորագոյն հրատարակութիւններէն երեք գիրք։
երկիր կորսնցնողի ցաւր կ՚ապրի ու ամէն անգամ, որ զիս կր տեսնէ, անպայման կիսէ,– Հայն ու պաղեստինցի արաբր նոյն ճակատագիրը ու նեցան։ Եւրոպան ու աչխարհր, խաբեց հայր, անգիտացաւ ձեր ցաւր, նոյնպէս մերը։
Եթէ մենք, հայոց պատմութիւնը լաւ ուսումնասիրէինք, նոյն սխալները 1էԻն1յ գործեւր։ Ես ինքզինքս այնքան մօտ կր զգամ հայերուն։
Մահ մուտ Ալի Աաիտր իր «Մուհաուալաթ էլ Շէքլ» դիրքին մէջ խօսած է Զօհրապի, Վարուժանի, Իսահակեանի, Շիրաղի եւ էմինի մասին։
Աարճ, շատ կարճ պատմու ածքներ կը գրէ։ Հայրենի հող կորսնցուցած, սիրտր այրած աղայ է։ Այդպէս ալ կը խօսի, այդպէս ալ կը գրէ։
