Էջ:Երկիրներ եւ մարդեր, Թորոս Թորանեան.djvu/98

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Բայց մոռցանք, որ մենք պետական ժողովուրդ ենք։ Պետական Ժողովուրդի զաւակները կիըան գործնական:

Բիւզ անդը բանաստեղծ է, գեղանկարիչ է։

Կը հրատարակէ «Անդաստան» պարբերականը։ Ու բացատրեցի, թէինչպէս։ Խօսքերէն գործի անցնիլ պէտք է։ Ձեր բոլոր ըսածները այստեղ Բիւզ անգին Համար չեն բերեր մէկ թիւ «Անդաստան»ի փոխարժէքը։

Բիպ անդ Թօփալեանը, ձեր իոկ բաոերոփ Հայրենասէր մարդ է, միջամտեցէք Հայրենի կաոավարութեան մօտ, թոդ իր գրական պար­բերականէն դնէ ամէն թիլէն միայն երեք Հարիւր օրինակ։ Այս ձեւով «Անդաստան»ի տեւականացումը ապահովածկ իլյանք եւ Բիւզանդը շունչ մր առած կիըայ։ Հայ բանաստեղծին, հայ կերպարուեստագէտին շունչ մը տուած կքըԱանք, որ հազար գովեստի շռ այլանքէն աւելի կքարժէ։

Պետական ժողովուրդ ենք։ Ըըանք գործնական, ըսի, ու վար իջայ բեմէն։

Բոլորր ծափահարեցին։ Բոլոր ծափահարութիւնն երբ նոր մէկ բաժանորդ չբերին Թօփալեանին։

Հայ բանաստեղծն ու գեղանկարիչը մեռաւ իր տպարանին մէջ սիրտի կաթուածէ ու նկարիչ կնոջը թողուց... պարտքեր։

Ափիւռքահայ գրողի ճերմակ ճակատ ու ... Սեւ Դիր։

Հալէպ

Երկու տարագիրներ ուրկէ ո^ւր հանդիպած են իրարու Շիքակոյի սեւամորթներով րնակուած մէկ թաղամասին մէջ։

Մէկը իր հոգիին մէջ ատրուշան մը ունի իր հայ լեզուին համար, որուն կրակները որպէսզի անմար մնան ամէն օր, յատկապէս գիշԵրներր կը կարդայ Վարուժան, Սիամանթօ, Չարենց եւ Մեծարենց։

Միւսը բոլոնացի է։ Աը պաշտէ իր ազդը, մէյ մըն ալ Հայկը։

Երկու աշխարհ, իրարմէ այնքան հեռու եւ այնքան մօտ։ Ահա եկած Քով Քոլ1Ւ> ս1սյՀ մր մոռցած հայերէնն ու լեհերէնը, զիրար կը կարդան ա նգլ երէնո վ։

Դուն, Տորո թի, կը յարէ Հայկ, անպայման ծագումով հայ ըըալու ես. ու կր պատմէ Տորոթիին մեր Անի մայրաքաղաքին մասին ու հայոց գաղթին մասին մինչեւ Լեհաստան։ Դուն անպայման հայ րըալու ես, արիւնս այդպէս կր վկայէ, այլապէս, վստահ եմ, ես չէի մղուեր կարդալ բոլոնուհիի հոգիդ։