- 89 -
նէն Հանգչի ցաւ բազմոցի մը վրայ , ձեո.^ քերովը աժգոյն դէմքր ծածկած • ժամու, մը չափ ասանկ կեցաւ ։ \յրրոր գլուխը ՎԻր վերուց | Ա*ագգազինէն իր քովը աեսաւ. ք որ ոողքի վրայ կեցած ախ ուր ու. անոյչյժպի^ ապւէմը իրեն կը նայէր « \)կպրան կարծեց որ իր զգայարանաց գրգոյքուկքէն աո֊աք^ եկած ցնորք մըն էր • վայրկենի մը չափ մի^ Հոց՝ միպքը գրաւ, որ մաՀուան Հրեշաակն եկեր էր քովը գիւրացընելու. Համար իր վախճանը • բայց ալ ասանկ րանասաեգԼ, ծական պաակեբնեբով պարարելու. մարգ չէր ալրիաիոս տ
- Վ է գուն ես , ^ադւլ ադինէ •
ինլ խուզես ինծմէ . ինլ մի աքդ փչեց կամ* ինլ ունիս որ ելար եկար ։ || ե իցէ կեր^, "("՚/Լ՚՚՚Լ Ը11ձ"յ » Հո" Ք՛"– կենալու աեղգ չէ «
- Ս ք ապզականս » ես եմ; որ սա ասլ,
խանեց օրի որ զն% աո֊անց շ փոթելու, ու ա^ ո-անց պսւրմանալէւլ. այս խօսքերէն , որ ա ւրիաի ո ս կրակի պէս եաե.է եաե կըա^ րու֊կ ոս զայրագին ձայնով մը զուրցեց տ եմ\ կամւ/անաւանդ մենք եԳւբ , աւել, ցուց ըսելու. , որովՀեաե. ք)րոոլա ալ նա^ խասենեակգ է ։ ՂկրՅայ Համոզել բարե^ բարոյ օրիորգն որ ինծմէ դա ա ուի . թերես աոՀաճելի չըլլար քեդի իր ադնիւ. կերպա^ րանքն երրե մհ երբեմն աեսնելը է
- ի՞նլկայ որ յանկարծ բոյներնիդ թո^
դու ցիր , Հարցուց երիտասարդը վայրագ կերպով մր . ինչ բանի Համար եկաք այս
0ւցւէւ26ճ Ե^ ՇօօջԽ
