Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/115

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

֊ 115 -

սիրելի մարգիղուՀին իմ՝ րերնովչէ կ՛այ. դԽչեն քեղի • նոյնպէս իմ՝ սրրակեաց աքէսյրա» ա^ւ որ մեռնելէն ա/ւա^ «լիս իր մօր^ քր**ֆր աղուն յ ան ձնեց • %իչէ այն նամակն օր մեոնելու աաենը միակ ժառանգութիւն ձգեց ինձի < քծէ որ մոաւցեր ես ղաքն » րիաիոս ) ահաւասիկ սհւ կարգա » ա

իրաւցրնէ՝ ալրիաիոս ոչ երրէք կար֊ դացՀի էի այս նամ՝ակր • ք)/ւթ աղքիկըլ ո֊ րՈվՀԽոԼւ մօրմէն ասի կայ միայն մնացեր էր իրեն % իր Վ^ալգրավէր Հասն ելուն եր^ կրորգ օրր* աղաչեր էր ծերունի ասպեան որ իրեն գարձընէ զայն է եւ աղնիւ աս֊ պեան ալ կաաարեր էր իր այս գովելի ւիալ, փս^ռ 9 Տէարմանր չէր որ այգ երիասաար֊ ղը մ՚սզ>ի ղրաղմուկքներէ խո.ովահ միքոցը

ՓպԲ ԸԲա* &ււաժ *»աուգելու Էք ագգաղի^ նէի նոյն անձն թլլալբ , ես ոլ աեսնալու թէ իր Մ"նագոլի մօրքրոքն աղքիկր ինչպէս գրեր^էր գաղգիարէն լեղոէովյ րնականա֊ պէսՀա*ս Հանիս վրայ ամենեին Հոգ չէր ը֊ լոձձ-նսլն Խւրենը է Հայրն ըսեր էր իրեն • \ԱՀսսՀասիկ աս է մօրպքեոգ՚թոոը • րիախոթ աոանց ուրիշ^ րան Հարցընելու *իրՀի """֊ն՛ր էր անոր ա \Լւելի նե^

ղը ■ մանալսվԼ քան թէ Հեաստրքրդւթենէ զրգոԽէփաե՝ նիւթարար առւալ նամակն որ կՓթ^աար իրեն օրիորգը » ե անաարրեր ու անղգալ աչքուվմր կարդաց ղայն ։

■ որ կրնար . կարծուիլ ու ինչւղէս

որ ալ մաահէր ինքն իր վրայ , Ա՚աւրիաիո֊

□ւցւէւշտճ ԵV