- 153 -
կքէ աթրսյեաք որ մեռնելէն քան է մը ժամ* աււա^ գեո. իր աչքերը շաա գնղեցիկ էին* կւ^ԱՀրյ ալ մտածէ , ասղնիւ քՀբսոլա , որ կքեր՝ սիրելի Հի ւ. ան գին Համար պէաք է որ քունքս եւ գոբծուն էութիւնս կրկնա^ պասակեաք* իր ապաքինութիւնը թերքւս եր^ կայն երթայ • թէ որ »քենք այն ամէն խր~ նամքր չցուցընենք իր վրայ Որչափ Որ իր վիՀասկր կը պաՀանլէ , ի՜նչպէս պէաք է յանգիմանենք մենք գմեգ ք ի՜նչպէս խխլ. ճերնիօ պէաք է գարնէ , ե ի՜նլ կ՚ըսէ Ա1»^ րիձփոս * որ մեգի Հաւ քար միայն յանձն ա^, ապրիլ*
՝—- Ա^ւք, զուր ցեց ք\րսոլա՝ մեծարանք քով^ աչքը գէպ ՝ի այն անկողինը գարձը^ նեըսէէ աւր կր Հանգչէր իր եըիաասարգ աոէրր * իրԴՔ մեհ բարութիւն ու մարգա^ վարութիւն էր ըր*"հը . չենք կրնար գան^ գաաոիլ վրան * Այծ վայբկենին որ ատրճա^ նակը պիաի պարպէր գլխուն , միայն մեր սքգպյն Համար ետ քաշեց ղայն * Էլ ինչպի^ ավա-ուրւIփաւթեամբ կը պարտէր Հետերնիս փողոցներուն մէք* որ մէյ մը որ ա^
ռողքամնասքսւ րլքայ » շաա պիաոբ Հանգար^ ասի * ՀէոԼարթութեամչօ պիաոբ աշխաաի իր աԽրաաէքԽւ՝ թոռանն ու իր սննդակից քրոքն Համար . ՚ սրովֆեաէւ Հրեշտակ մըն Է » ագ^ նիւ Հրեշտակ մը , ինչպէս որ միշտ ըսեր Խքքեղի Ի *
Աօա^^ շ^ ձայնէ* վ խօսեցան իրարու Հետ % մինչե. որ ք\րսոլա րոնագատեց ըզ֊
ՇօօջԽ
