- 180 -նութիւ֊նը կը Հսկէր էր գլխուն բարձին քով% ոչ իբրել աՀարկու ուրուական մը » այլ իբրե. ազատիչ Հրեշտակ *
\\ակայն կայ ուրախութիւն մը $ որ ան^ ծանօթ է անոնց որոկք իրենց կենացը մէք ծնանելսւ աշխատութիւնը միայն կրած են | ե. զոր սաստիկ զգաց \^աւրիաիոս » որովՀետե. չկրնալովդ աո֊աքուց գուշակել զայն՝ չէր պատրաստուած անտարբեր կե^ նա լու ւ |ղօսքս այն ուրախութեան վրայ է » էլուղես տղայական ըսէ » Րայց շաա Հաճոյական ուրախութիւն > ղոր կը ղգտյ տ/արգ երբոր աո-աֆին անգամ՝ իր աշխա^ տութեամբը վաստըկած ստակը ձեոքը կու գայ ։ Օէէ » տղչսյական չէ այս ուրա^ խութիւնը , որովՀետե ուրիշ բան չէ՝ րայց եթէ մեր անձնական կարողութեան ճա^ նաչմունքը ։ եր աշխաաանքովն սւոացած Հարստութիւննիս՝. ամենէն աւելի օրինահ, ւոր Հարստութիւնը չէ է ե. որուն վրայ ար^ գարապէս կրնանք պարծիլ\ ձ*աոանգ մը որ իր ոսկիները կը Համրէ1 Աստուծոյ աչքին աո֊քէւ այն չափ Հարուստ չէ ւ որչափ այն գործաւորն որ իր վս/րձքը կ՝ըն գունի ։ անգրագարձութիւձները չէր ընէր րիտիոս « բայց երբոր աեսաւ իր սեղանա^ տախտակին վրայ այն քանի ւ(ը սկուտն՝ որ (պետրոս \Հարսոյ բերեր էր իրեն » մէ^ կիկ մէկիկ ձեոքն աււաւ 1ւ մանկական Հե^ տպրրբրութեսւմբ §1ը ղննեց ուշւսգրու^ թեամբ գանոնք ։ կ արծ ես թէ աղաՀ մըն
