Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/191

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- ա -

ալրիաիոս ։ վայրագին կերպով մր սի^ րոյ վրայ խօսեցաւ. • մթին Էր իր խօսա^ կցութիւնը ք բայց երբեմն արտաքոյ կարգի խօզքեր անախորժ լուսով մր կր լուսաւո^ րէին գայն * \%սկ |\ագգադինէ անշարժ ու պագ կեցած > անոր խօսած միքոցն անանկ արՀամարՀոա՝ միանգամայն ախ ուր կեր^ պովերեսր կը նայէր , որ վերքապէս րիաիոս անոր նայուածքէն ճնշուած՝ լուս, կեցաւ , տեսնելրվոր մ՛արմարի ոնի մը Հեա կը խօսէր ւ ագգադինէ միշտ նոյնպէս կեցած է կրշւսրունակէր անոր նայելու նոյն ախ ուր ե. ծանր կերպովգ որուն մէք բար^. կութեան Հեստ չկար ք Հապա խաււնուրգ մըն էր մայրական գթութեան ե. ցաւագին գարմացման < ալրիաիոս սւլ չկրցաւ դի֊ ման ալ է ելաւ փախաւ գար Հուր ած է

  • (Հանի մը ժամ՝ այն կապարեայ քունով Հանգչելէն ետքը որ գինովութեան կը յաքքրգէ » արթնցածին պէս \Հաւրիտիոս՝ աո.քի իրիկուան Հանդիպածին յիշաաակը միսղթն եկաւ ու շաա ամչցաւ % թէ խըգճ^ մսւանքը զարնելուն Համար • որովՀեսւ/ւ շաաոնցուընէ ՛ի վեր չափազանց ներոգա^ մաութեան վարժեցուցեր էր զանիկայ . Հապա կը մտած է ր թէ ինչպէս անկէ ետքը |քագգագինէի դիմ՛աց ը պիաի Համտսրձա^ կէր ելլալու ւ կրբոր այս ա էս ուր է/ստած ու^ թիւններով միւղքը պաշար ուած իրիկունը կը մօտենար » \Հագգադինէ իր խուցը մը^ տալ < \^աւրիտիոս գեղընցաւ ու խռովել

Օւցւէւշտճ ԵV