Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/208

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 176 -

երիտասարդին երակներուն մէք^եդած ագ, նուապետական արիւնէն հպարտութեան ու պարապորգութեան բնածին զգացւքուն^ քը մի այն մնացեր էր վրան * 0Հ» մը գազին էի աււքե արՀամարՀանզբ խօսեցաւ անոնց վրայ « ^ագգագինէ > որ օր օրուան վրայ իշխանութիւն կր ստանար անոր վր~ րայ ե. ասանկ րանի չէր ներէր * աուաֆին անգամ՝ ծուո. աչք ով մը նայեցաւ տիոսի • - օ Գիտես որ , ըսաւ $ ապերախտ տին մէկն ես • թէ որ ազՀէիւ |քարսոն աշ^ խատութեան ճամրան այլ աոֆէւգ բացած չր/ըոր որուն ւ/քյլ աոաք կ՚երթաս Հիմա > պէաք էր քեղի պատիլ սեպէիբ այն մաբ^ գուն բարեկամութիւնը որ իր հեր Հօրն աչուըները գոցեր է մաՀսւան Ժամանակն ե. կը կերակրէ իր կինն ու տղպթը » * յքաւ^ րիաիոս | որ եթէ քանի մը օր աււաք լսած րլլար ույս արգարացի յանդիմանութիւնը բարկութենէն վեր ցապքած էլ ըլլար % կար^ մըբցաւ ու լուււ կեցաւ ւ

իրիկուն մը րոլոր ընտանիքը մէկտեգ ժողւխւած էին • իերեղա ( այս էր երիտա^ սարգ արուեստաւորին ընկեր ոքն անունը ) մէկտեգ բերեր էր իր կարը • իրհքէ կա֊ նայքն ալ կանթեղին քովը շարուած՝ կ՚աշ^ խ ատէին ու ցած ձ այն ով կը խօսակցէին * Ս%արսոյ քիլ մը Հեո-ուն նստած% կը դիտէր ղանոնբ. բարեսէր գէվքով մը , ինչպէս որ բնական է աշխատասէր մարգու մը Հան^ գիստ աււած միջոցը տ ք^երեղա երբեմն եր^

□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ