Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/221

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 189 -

կան աՀաւոը մրրիկ «քը Հունձքի յոյսը վե^ րուցեր տարեր Էր • ր այց \^ագգադինէ կը Հսկէր իր վրայ ւ Լրեշաա կային Հալքբերու թեալքր ե. անխոնք խնամուիք Հասաաաու^ թիւն կ՝ՐԱար անոր է վեր կը ՎԻրՑընԷր ու. կը խրախուսէր • նորէն կը ցանէր սեր^ մունքն այն սրաին մէք^ ԴԲՐ աԼՐԸձաք|Հ^Բ էր մրրիկը ։ գեաոյ իր խուցին մէք^ ծնկան վրայ եկած* քերմեււանգութեամբ կ՚ագօ^ թէր » որովՀետե. բարեպաշտ օրիորգը կը մտահէր որ արարահն ոչ ինլ կրնայ ընե՜լ աււանց \Լրարչին օգնականութեանը « ե. թէ ամենէն աւելի ազնուական ձեւանար^ կ ութ իւնն երը պէսղը է երկնից ժպիտն ու^ նենան իրենց Հեա տ

Աստուած , որ մարգուս սրաին խորը կը աեսնայ » օրՀներ էր ^ագգազինէի քան^ քը • եկաւ վերքապէ ս այն ժամե որ այս Հոգեսէր օրիորգը շնորՀակալութ եան ձայ^ ներ կը րարձրացընէր ՝ի վեր յերկինս < Այծ \^աւրիաիոսն որ աեսանր աււաքամէն րանէ տաղակացահ $ երգիծաբան ք ժանտ ու գժնեայ > այն ^աւրիտիոսն ալ չէյար մէքաեզը • Ս%ագգազինէ զ անի կայ նոր մարգ մը գարձուցեր էր ։ ք^էպէտ երբեմն երբեմն Հին մարգը նորէն գուլւս էլելլսւր * բայց սւլ տժգոյն ուրուական մը գարձած էր ե. Ս*ւսգգազինէ ձեւուէ կաւՐ նշանովդ մը մէկէն կը աիախցընէր գան . թէպէտ շւստ բիլ անգամ՝ անցեալ ժամսւնակի մրրիկը նորէն 1լ աըթըննար ոլ կը թնգացընէր օ^

□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ