Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/230

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 198 -

կամ՝ ցաւելու, խօզք մը լսեցին իը բերն ԷՆ այն գեղեցիկ կալուածին կորսաեանը վր^ րայ որ գատաստանով^ մը յափշտակուեր էբ իր ձեոքէն է *քփլ անգամ՝ կը խօսէր այն գժբաղգ դիպուածին վրայ ♦ ե. թէ որ \^աւրիաիոսի հ օրեն ական ժառանգութիլա նը սեպած չըլլար զայն ք անտարակոյս ու^ րախութեամբ կը խօսէր անոր վրայ » քիտյց այս նիւթիս մէք \քաւրիտիոս անոր չափ անտարբեր չէր • չէր կրնար աոանց խըղՀԼ, մաանբի ու աո֊անց գառնութեան մաածել այն գալեկին վրայ ուր ծներ էր ինքը % էւ. ուր իր հայրը մեռեր Էր իր ան ու դգալ բա^ րուցը գոհ եղած ։ \ֆտէպ մսաածմունքը Վյտլգրավէբի վրայ կը գաոնար տխբու^ թեամբ • ճւ իրաւցընէ ոչ ղք կրնայ պահանջ քել ասկէց աւելի միակամութիւն մաբգուս վրայ 9 վասն ղի շաա չափազանց ալ ախոր^ մելի պէսղք չէ սեպել վերնայարկի մը րը,^ նակութիւնն ե. փայաէ քանդակագործուդ թեան տուած հաճութիւնը » իււքք ,(\բսոլա բանի մը վրտյ չէր ցաւէր » ճւ բանի մըն ալ չէր փափագէր • իր գլխաւոր զբաղա%քն էր \^աւրիաիոսը գովելը » ճւ մասնաւորա^ պէս հիմա առքինէն աւելի վստահութեամբ կը կրկնէր թէ անիկայ հրեշաակ մըն է 9 երկնքի հրեշտակ մը % \Լստուծմէ խրկուած հրեշտակ մը է - « (Ւ՚էգ տուր գուն ալ է կը պատասխանէր երբեմն իրեն |\աւրիտիոս բարեսէր կերպով^ւէը • գիտեմ՝ որ հրեշաակ մը կայ հոս 9 րայց ոչ ես ճւ ոչ ալ գու ես

□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ