Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/234

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 202 -նար ֆ որովՀեաեւ դեռ. չիր գիաէր որ ի%քն իր անձին չվսաա Հի լը նշան է ճշմսարիա Հան^ ճարոյ։ \քտքէն ան ցուց եկեղեցիներու մէք^ աեսահ ամէն քան դա կե ալ արձաններու գէւֆերն որ կր յիշէր • Րայց անոնց մէկն ալ թագուՀւոյ մր ու սրրուՀւոյ մը գագափա^ րը չիր աար « մէկն ալ չունէր այն աղնուա^ կան ու Համեսա կերպարանքն որ կը վայ^ լիր այն անձին* թանը ալն էր որ քիլ ժամա^ նակ ունէր • նախ մէյ մը վեր %ի վերոյ մը ղգեսաներն ու ձեոքերը շինեց տ մանէ անուն Հան ե լու Լւ իր մօրաքեաւ թո^ աւանը գովեստն ընգունելու փաաւասիրու^ թիւնը կը խրախուսէր ղինքր > մէկ ալ կոալ, լքանէ ալ աւելի խիսա աչքուէ նայել կու աար իր ձեաւագորձին * \^մենքւին գոՀ չիր ըլլար շինահ ձ ալքերուն վրայ ւ ամենե ին ւլգեսար դիւրաշարժ չիր երքւար իրեն , 1ւ. մարէքեոյն դիրքն ալ *1ձսյելուլ չիր սեպէր ; Հ^աա ժաւքանակ անցուց ձեոքերուն վրայ . քանսւց արքունական վ»աւիկութիւն մը սաալ անոնց : Այւ/ կերպուի կը շինուին այն աշ^ խաաասիրութիւններն որ գլուիս գորձոց կ՝ՐԱ1Ան . իսկ ժողովուրդն որ կը էլարւքա^ նայ անոնց վրայ՝ չգիաեր թէ ինչ աշխա^ տանքով հնահ են անոնք * \յրբոր գլուխն սկսելու միքոցն եկաւ > կրկնսւպաաիկ աար^ աաւքութիւն էքը տիրեց նորէն վրան ։ Հւսն^ դերձ այսու ձեոք ղարկւսւ դորհոյե , // մէկէն դրին սկսաւ րանիլ գադսւնի մաա^ ծութեան մը աղդեցութեամրը • ճակաւոն

Օւցւէւշտճ ԵV