Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/237

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 205 -

սակ էբ% նիՀար) կապոյւո աչուըներովդ Ճեր^ մակ /Րորթով^է գեղին մաղերով^ ու մօրու^ քով^ք ե \քաւրիտիոսէ աւելի երիաասարգ էլեբեաբ , թէպէա քանի մը աարի անկէց մեծ էր Հասակաւ * (Լգե սաներն ալ պարգ Էին ու ընաիր ախորժակովդ ե վայելուչ յօրինուած * Պ\ագ կերպով^մը ներս մտւսւ է ու ասգիս անգին նայելով րարե մը աուաւ• ետքը ասանց ամենե֊ին տանտիրոջը գԷմԼ քը նայելու շիտակ |) • \*ղիս աբեթին աո.^ շեը գնաց « քձաւական ատեն լրփկ մէւքիկ% մարմեովը քիչմը հոսած ու ոպքի վրտյ ան^ շարժ կեցած գիտեց ղայն , մէկ ձեոքը եր^ կաչեայ պզտիկ գիտակն ու մէկ ալ ձեոքը գաւյաղանն ու գլխարկը բոնած ։

- օ Օէեն խաբած ղիս » ըսաւ վերջապէս աո֊անց գլուխը գարձրնելու իբրէւ թէ իհք֊ իրեն խօսէր ♦ ես ալ ասանկ ըմբոնած էի սրբուՀւոյն գաղափարը • իբաւցընէ կը տեսնամ՝որ մեծ արուեստաւորի մը գործք է ասիկայ » *

Այօ ըսաւ ու լօգկին գրպանէն պզտի գրապանակ մը Հանեց • որուն մէքէն խել մը թղթագրամ* անտարբեր կեբպովյմը ա^ րուեսաաւորին սեղանա տախտակին վրայ գրաւ է

- « ԱԷ , պաբոն 9 աս ասանկ չրլլտբ $ ըսաւ \^աւրիաիոս • ամու այս թուղթերն ու թէ որ 1լուղես մեր գաշինք գրած գի~ նը վճարէ ինծի է գիտնաս յ պարոն % որ փուճ տեղն ըրած կ^ըլը՚՚ս առատաձեոնու^

ՇօօջԽ