Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/266

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 234 -

մանէ ազդարարութիւն մր » ճւ իբրէւ պաա^ կեր այն երքչսնկութեանն որ. գու. ետ1ւէդ կր ձգէիր է իեչու ան աաեն չբռնեցիր իր ձեոք Էն ու. նորէն աուն եա չդարձար » է .

\ւրիկունր կր մօտենար • ալրիաիոս , որ խոտին < վրայ տարած ուեր էր ասանկ ա/տածութեանց ■ մէք ընկղմած » աղբի վը, րայ ելաւ ու գէպ ի ղղեակն սկսաւ քալելէ Գէր ղիտէր թէ մվյեն Հիմա անոր բնակիչ^ ներր ե. չէր ալ Հեսսպքրքբէբ տեսնելու ե. ճանչուորելու անոնց Հետ • միայն կ՚ուղէր վանդակապատ դրան հակերէն մէյ մը պարտէղը նայիլ» կ՚ուզէր վեբքին Հրաժեշ^, տի րարևւ §քը տալ այն Գրւսխտին՝ ուսկից որ մշանքենաւորապէս աքսորուած էր <

(^արաիղին պատին քաքէն քալելովՀա^ սալ գուռը » ու երկայն ատեն ճակսֆտը վանդակին ձողերուն կրթնցո լցած կեցաւ է *Հյիւթարար դուռը բացաւ • ճւ ներքին բեր^ մամբ մը ներս մտաւ ։ (ք| արաիղին մէք ւ/արդ չքլար 9 ճւ իրիկուան մթութիւնը կը սկսէր անոր վրայ իք նա լ « ^աւրիտիոս ու^ րիլձայն չէր լսէբ բայց եթէ քամիին Հըն^ չիւնը տեբենեբուն մէք % թռչուններու ճււուողիւն մը որ իրենց բոյներոլն մէք^կը կծկէին ք ե. աւաղիւն իր ոս\բին տակ Հանած աղաղակը ։ \^նա առակներուն քովէն անց^ նելով գողունի քալուածքովդ մը առաքշ կ՚երթար • ծառազարդ ճամբան որ ւմընցը^, նելովդդարձաւ , ուր շէնքին ճակատն իրեն ընդ առաք պիտի ելլար » կանկ առաւ »

Օւցւէւշտճ ԵV