Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/268

- 236 -

- « ք\՚փբարեկավբ իմ՝, գողւէոքուն ձտլ^ նաէմր ըսաւ, աքեբքապէս ալրիաիոս գաւ± թին աստիճաններուն ոստը կեցած ու ե^ րերեալ աչքերն ասգիս անգին պաըացը^ նելուէ. ո՚Հ բարեկամի իմ*ք ինչ է եղածը ինչուան Հիմա * ե. հիւ/ա ինչ կ՝րլլայ . խս^ սեցէք ք պա աաս խան տուէք ինծի * Սյւ. գեօք ինչուան հիւ/ա ունեցած ցաւերս ու յուսահատութիւնս երազ էին , չէ նէ հխ մա երջանկութիւն կ՚երագեմ՝ա $

ֆորս կողյ/ի անձինքր սիրալիր ժպիտովդ մը միայն պատասխան տուին • յքա^^ա^ դին էի ձեոք տալովը կրցաւ ՝\քաւրիտիոո գաւթին աստիճաններէն վեր ելլալ* ՀՀոլոր ծտււաները ժողէիսւած էին ստորին սրահը • ՚^ալբիտիոս կը ճանչնար զանոնք • անոնց ամէնն ալ իր ծնսւնգր կամ՛պզտիկութիւնը տեսեր էին %

- « \Լհաւտսիկ , սիրելիներս , ըսաւ «սլ, նոնց ագգազինէ » ձեր երիտաստրգ աէ^ րը նորէն իրեն բնակութիւնն եկաւ » է

\ձիրովու մեծարանզբ \$աւրիտիոսի չորս կողմը մ ողոքուեցան . իսկ ք|քէսոլա աչ ա^ ճապարելոփկոնակը ղարկած պարկին կա^ շիներր կր քակէր է \ոյն միջոցին եկան բարձրաձայն իմաց տուին որ պատրաստ էր ասպետին համար կերակուրը է յք»^ գաղինէ նորէն ձեսքէն բոնեց , ե. սըր ի^ գո լար գայ ու (քւ^աւ^ րնտանեաց հետ միատեգ աալաււ զանիկալ սեղանատանը > ուր ամենեվւն բան մը փսխուած չէր , ու

Օւցւէւշտճ ԵV