Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/289

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- »< || ՜փ\Լսաուած իմ՛, քաք^ նաւավար ւ/ր ըրէ դէս է որպէս ղի կարենամ* օր մը փնաոել իէՐ հայրս ե. մեր Հիւ՛ղը դարձը^ նել է • • • Ո^/–0^աուած իմ՝է գթսէ իմ՝պա^ ուաւ, մամուս եւ մեղի պէս խեղճ որրե^ րուն ւ» «

\Լյսպէս կ՝աղօթէր պղաի \քիբայէլը , բարձր ժայուի մը վրայ ծունկ չրքած է ուս^ կից ընդարձակ հորիզոն մը կը աեսնուէր * իր ախուր աչբերը սե-եււած էին ծովուձ ընդարձակ աարածութեանը վրույ » 1ւ նայ,յ ելէն չէր կշաանար * \^յսպէս 1Հանցընէր ինքը օրուան մէկ մւսսը եւ չէր կրնար մըա^ քէն Հանել իր Հօրը յիշսւաակն ու զանի^ կայ փնաււեյու փափաքը *

^ընըվիեւ շաա կը նեղուէր իր սիրելի II%իբայելին ասանկ ւ/աածութիւն ունենա^ լուն Համար ։ Հ^աա աշխաաեր էր ինքը »/»-բերը սնուցանեըէւ , ե. շաա կը փափսՀքէր անոնց մեծնալն ե֊ իրենք իրենց գլխուն

I*

Օւցւէւշտճ ԵV