Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/290

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 10 -

ճարը հոգալը տեսնալ » անոր համար բնա^ կանապէս խիսա կը ցաւէր տեսնելովդ ա^ նոնցմէ մէկը որ բոլոր իր աաենը ախրու^ թեամբ ե. անգործութեամբ կ՝անցընէր է Իհ» ուրախութեանը չափ չկար երբ ոաքի ելած կը աեսնէր երկու, աղաքը որ կը քա^, լէին ճւ իր ձեոքէն բոնած ասգիս անգին կը վազէին » երկուքն ալ քաղցրաբարոյ » հակգարտ ե– աղէկ էլեբէւային • եւ իր ուււ^, կան շինելու, աաեն երբոր §ակոբ ե Ա*/՛֊ քայէլ իր քովը կը խաղային% ե ր քանի կ օր կը սեպէր գալն *

Հազիւ, եօթը տարեկան կային ե ինքը սորվեցուցած Էր անոնց ուռկան շինելու համար չուան պաարասաելը ։ ֆընըվիեւ սլզաի պաամութիւններ կը պատմէր » զա± նոնք զբազեցընելու ճւ զուարճացընելու համար • բայց աւելի իրենց հօրն ու մօրը մւսհուանը ե իր ախուր վիճակին վրտյ կը խօսէր ե– թէ որչափ աշխաաեր է հօբեր^ նուն վրայ լուր մը առնելու է խօսա^

կցութիւններով^զորոնք յաճախ կը կրկնէր աղոցը սիրաը լեցուեր էր • մանաւանգ \քիբս՚յելինը»

\յրբ"ր աւելի ՛ուժովցան երկու աղողքը է ծովեզերք կ՝երթային քար ժոզվելու է ո^ րոնցմով մերձակայ քազքին րնակիչքը ի^ րենց տուները կը շինէին « Էւ պզտի զամԼ բիլղներով կը կրէին քարերը » ճւ ժայռեր բուն սաորոտր շեզքեր կը գիգէին ու որմեա^ գբաց կը ծախէին • բայց երբոր ձմեււուան

Օւցւէւշտճ ԵV