» Այս վտանգալի վայրկենիս՝ յուսոյ ճառագայթ մը զօրացուց զիս . խոստացայ նոյն ատեն Աստուածածնայ , որ եթէ որ մը ողջ առողջ հայրենիքս դառնամ , ՚ի պատիւ իրեն պզտի մատուռ մը կը շինեմ մեր խրճիթին դիմացը ։ Բոլոր գիշեր մրրիկը տեւեց ․ փայլակները գադրելէն ետքը՝ երեք ժամու չափ խոր խաւար մը յաջորդեց , և չէի գիտէր թէ ծովուն ո՞ր կողմը պիտի իյնամ ։
» Հազիւ թէ որն սկսաւ ծագել՝ ցամաք մը տեսայ , և ալիքներն ալ մէկէն զիս ծովեզերք ձգեցին ։ Չեմ կրնար բացատրել սրտիս ուրախութիւնն որ զգացի ան վայրկենէն ։ Սկովտիոյ ծովափանցը վրայ էի ։ Մէկէն այն տեղի հիւրասէր բնակիչները հոգացին զիս ․ քանի մը օր հանգչելու և խնամքի պէտք ունէի , և կը մտածէի թէ ինչ կերպով կրնամ Պրըդանեը գալ ․ և ահա լսեցի Անգղիացւոց Գաղղիացիներուն դէմ պատերազմ հրատարակուիլը ․ անկարելի եղաւ դառնալս ։ Ամենևին բան մը չունէի , ոչ ստակ և ոչ ալ պաշտպան ․ պէտք եղաւ որ Անգզիացւոց կառավարութեանն ապաւինիմ , որ քիչ մը բան ձեռքս դրաւ որ անօթութենէ չմեռնիմ։ Հազարումէկ բան կը մտասծէի՝ գալիքներէն ազատելու համար ․ բայց մէկն ալ չէի յանձն առնէր անտանելի դժուարութիւններ տեսնալով անոնց մէջ։
» Շատ ատեն չկեցայ Անգղիա ։ Զիս
