Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/384

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 92 -

էւ անշարժ ու քար կ արածի պէս կենալէն վերքր ցատքեց յանկարծ > ե. աղան գրկել չով բժիշկներուն կեցած սրահը վաղեց *

Հոն միայն ճիլէ քը բերն էն ելաւ. ե. շունչը » կար ած աղուն հեա մէկտե/լ գորգին վրայ աարածուեցաւ * մայր . մէկ նայ^

ուածքուէ իր \$ւղինէոսին ու. Վիրգէնիային գիակները աեսեր էր *

\յՐԲ Հչ^ա աաեն է վերքր խելքը գլուխն ե^ կաւ) ինբղինբր աոքի սրահին մէք բաղմո^ ցին վրայ նսաած գաաւ • երիաասարգ կին մըն ալ իր ձեոքէն րոնած % որ փափուկ խը, նաւքքովկը քանար ղինքն ՛ի կեանս գարձը, նելու ւ Վյսլպուրկ խաթունը պաըացուց մէյ մը իր այլայլեալ ա չբերը խուցին չորս կողմը ք կարծես թէ իր անցեալները միտք բերելու, համար , ե. քովը աեսնելուվ իր երկու, աղաքը , ըսաւ երիաասարգ կնկա^ նը բաւական կարիճ ձայնուվմը •

- 0 կաբոլինա ♦ յանցաւոր եմ*քեղի ը^ րած անգթութեամբս 1ւ անիրաւութեամբս• քու խօսքերգ մարգարէութիւն եղան» ֊– կը աեսնես որ թշուաո. եմ* 1ւ լքեալ. վրէժխըն^ գրութիւն րբաւ ինծի Աս ա ուած էւ պաա^ ժեց ղիս% իմ՝ սիրելիներէս ղրկելովդ Սա., կայն կը յուսամ՝ որ ալիս մինակ չթողուր • թեր ես իր բարութ եամբը պարգէւէ ինծի իմ՝ գաւակներէս մէկուն կեա՚կքը • բայց ասոր համար քու ներելոլգ կարօա եմ* քոյր իմ*, ղիս կուրցընոգ աո֊ագասաը փա^ բաաեցաւ աչքերէս • րսէ , պիաի ներես քեղի գէմ՝ըրած յանցանացս » ։

Օւցւէւշտճ Ե^ ՕօօջԽ