Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/498

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- ա -

նութիւնս ագէկ առաք^ աանիլ* աղաս ալ կարծեմ՝քիլ աաեն էն պիաի Հարկադրուի մեր գործքերուն Համար ճամբորգութիւն րնելէ ե. այն աաեն մարգսԼ պէւպ» պի^ աի ունենանք խանութին մէքյ ե. ղքեգ կ՝ուղենք աոնել • ինլ կ՚րսես , ինչպէս րեայ քեղի ալս առաջարկութիւնս » *

ա \Լրցուկքներս իմ աեղս պաաասխալ, նեցին ւ աաեն բարի վաճառականն ը^ ոաւ• « Վաճառական ութ է ան մէքկուգեմ դնել գբեէլ* ասկէց եպքր ալմեր քովը՚կե^ ցիր ւ ինչպէս որ եկած օրէգ ինչուան Հի^ մա . մեր սեղանէն կ՝ու աես , ու վարՀքգ ալ կրցածնուս չափ կու աասնբ «

. \տԲչանիկ էի ես անկէվեՐջռ , Լ քիլ

աաեն էն կրցպլ ասլ խանութի ն մէ^աչխա^ աիլ սկսելու $ $այց է ո՜Հ , ինչու կւսրճ ե^ ղսււ երջանկութիւնս % Հաղիւ թէ աարի մը անցաւ , մաՀը յափշաակեց ձեոքկս իմ սւէրս $ ՛իրեն յոււլարկաւորոլթեան բպոը քաղաքացիք ներկայ էին . որովՀեաե. ին^ քը ամենուն մեծարոյ ու սիրելի էր ա

• Ւ/» 1&արիանէ րարեպաշա կինը , չգի^ մալրսւ, իր սիրելի ամուսնսյն կորսաեա^ նը . ճւ վեց ամիս Հաշելոփ *քաշելռփ% ինքն ալ գեբե^ճոն գնաց \^աաթէոսին եսաեէն * \քիրայէլն ու ես մինակ մնացինք* պաաւալ աղախնոյ մը Հեա է որուն անունը Վսուվա^ ռէ էր գ ճւ մենք Ի*ել մը աարի առաք^ աա^ րինք վաճաոականութիւննիս , ճ. բաներ^ նիս անանկ ագէկ կը յաքոգէր որ Ա՚իքՈԱ֊

Օւցւէւշտճ ԵV