Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/513

- 221 -կենալէն Վէրքը պաաաս/սանն եկաւ որ ի^ րեն բարի վկայ ութ եանը վսաաՀացած կ՚ըն^ գունի *էՀ\*էոՐԳ ե. իրեն գինեաան պաշաօ^ Նը կու. աալ » ԼԼյօ էէ ՛՜քԸ մեծ ուրախու^ թիւն պաաճառեց գէորգին » ու մէկէն ճամրու պաարասաութիւն սկսաւ տեսնել* աաքի իրիկունը վէրքի, րարե աուաւ աւագ^ երէցին ու աանը մարզիկներուն, ե գնաց կանուիա պաո֊կեցաւ* \$րկրորգ °ՐՐ արեուն ծագելուն% շալկեց իր պղաի կարաս իքը , րանքՀալղԷնի ճամբան բոնեց , ուր իրի֊ կուան գէմ՛ Հասաւ » Հքէկէն ք)սկի֊Արև**կ պանգոկը գնաց ք ուր շաա աղէկ ընգու^ նեցաւ ղինքն իր նոր աէրը % որուն անունն էր \քարաինոս . կերակուր Հան ել աուաւ իրեն ւ ե յողնած ըլը*>լր*ն% Հրաման աուալ Որ երթպյ այն օրը սրսոկի աոանց աշիտա^ աելու *

աինոսին սիրաը շարժած գէորգին գլիսէն անցած գմբագգ սլաաաՀարներուն վրայ | ըսաւ անոր որ թէ որ գոՀ ԸԱայ ա^ Նոր ըրած ծաուայոլթեանը % իր Հաւաաար^ աէհւթիւնը իրեր ամիս փորձելէն եաքը աարին Հարիւր ֆրանգ կու աալ իրեն. վեր^ քը աւելցուց . —- « Հիմա մի ալն ք եղէք է կը կախ ուի եր քանի կ վիճակ մը Հոս ունեն ալգ» քու աեղւոյգ աւագերէցը մեծ գովեսաով^ խօսեցաւ ինձի՝ վրագ • յուսամ որ սուա չես Հաներ ղինքը » *

Գէորգ խոսաացաւ \^արաինոսին ձեո^ քէն եկածն ընել ղինքը գոՀ ընելու Հա^

Օւցւէւշտճ ԵV