- 228 -բայց կոչնականաց ուրախութեանն արգելք ՐձԸԱԼէ^ վախնալով եա կը քաշուէր ւ \$բեք , քաուորգէ ՝ի վեր խեղճ, ծերունին անգա^ գար կ՝եր գէր ե քնար կը զարնէր • վեբքա^ պէս խնգբեց որ քիԼ էէը Հան զի սա աոնէ . գաւաթ մը գինի խմեց ք լարեց քնարն ու նորէն սկսաւ երգել»
\թպ*լթիմ, հ աչխարհթ.
Ե«– ՚^բգ «/•** Կ-Թ՞գԻ
ՋՒԲԳ աէ1՚ԿաԲ աաաա%ի ,
Ու ՝նգ Ւկք *ետկէ% ա-պալգ&է
խօվքերը զս լիցեր ական անոյշեղս»^ 1 նակովկերղ էր երաժիշտն իր խաղուն ձայ^
I նովե, ե այնպէս ագգեցութխն րրինէ սր ա^
՚. մէնրը միաբերան « կրկնէ, կրկնէ օ աղա^
I ղակեցին , ճւ ծափաՀարութեանց թնգմա^,
| նէն վերքը լռութիւնը պատեց ։
ք Ե/*/1 ծերունին սկսաւ երզը կրկնելէ ա^
I չուըներն արցունքէն ուսած կ՚ըսէր Գէէէրգ
մար Էն . - « Ո՜՚Հ. \\յստուած իմ*, ինլ ըսեմ* այս եղածներուն • կը ճանչնամ* այս եղա^ նակը . այս խօսբեբը բիւր անգամ՝ Հօրս բերանը լսած եմ՝. այս երգն ինքը շինած Է . այս ծերունին . . . ով§Էր • • • չէ » ան^ կարելի է • սակայն որու սոբվեցուց ար^ գեօք Հայրս այս երգը » *
\յրրոր եբգը լմնցաւ , նորէն ծափերը սկսան . րայց գէորգ բան չէր լսէր ամե^ նեփն . աներեոյթ ձեոքէ մը մղուած ե^
10"
Օւցւէւշտճ ԵV
