Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/521

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 229 -

Հոգալ. բայց ինլ կրնայի ընել այն մութին մէքյ ՀԼքեգ կորսնցընելուս մտածութիւնը կաոր կաոր կ՛՚ընէր ոիրաո ե. ոկոայ ամէն կողւք փքգեչովգքեգ կանչի լ բարձրաձայն . իմ՝աղաղակներս չերան վրայի կալուած ա^ աէրերէն մէկ քանինլսեցին % որոկք արգէն օգնութեան կու գային , ե. պատասխանել ցին որ քիլ մը սպասեմ*> ե քանի մը վայր֊ կենէն վէրքը ւ տեսայ որ խել մը արք ճւ կանայք Հեաերնին աոած լապտեր ք կտա^ Լ.Է զգեստ է ուտելիք ե. ուրիշ^ Հարկաւոր բաներ մեղի կու գային ։ Հարցուցին ուր^ տեղացի րլլպլր » ես ալ ըսի » ու խոսաա^ ցան որ զիս Հոգան * Անոնցմէ երկուքը չալ, կեքով^ղկատարինէն սկսան տան ել, ես ալ Հազիւ Հազ գանգաղաքայլ ետենէն 1լեր^ թայի ւ ՀՀմեզ այն կալուածներէն՝ մէկը ի^ քուցին Գ ուր մեծ կրակ մը վաոած էր ք ե այնպիսի Հոգով^ խնամեցին զիս% որ երբէք մպքէս պիաի չէլլայ ։ Հ^աա ուշ^ կատարիդ նէի գգացմունքը վրան եկաւ • բացաւ ա^ չուըները , ճանչցաւ զիս ե խոր Հաուա^ չակքներ արձըկեց է \*րկու շաբթու չափ այն տունը կենալէն վէրքը » երբ բժիչէն ըսաւ որ անվաանգ կրնայինք ՈԼրիձ. երթալ ք որոշէցիկք որ բաժնուինք այն բա^ րերար մարզիկներէն որո%ք այնպէս գութ ցուցուցեր էին վրանիս ։ $այց ուր եր^ &այինք * իմացանք որ խեղճ ան ակնիս Հի^ մեովին կործանած էր ե ցանկն ալ այնպէս աւրուած , որ ե ոլ աեղն իսկ կրնայինք

□ւցւէւշտճ ԵV