- 45 -
ժուարագիւ*ոն է՝ չէր ղիղծանէր անովյ \Լոպեան ու մարգիգսւհին շաւո կ՛աքս որլ, ժէին երզևլ տալու անոր իր երկրին քիբ*~ լեաճ երգեբը • բայց այո եղանակներն՝ որ իրենց երկուքին Հաճոյական կու. գային խ րենց պքսորանաց ե աղքատութեան օ֊ բերն յիշեցրնեչով, րնգ հակ առակն ագքը^ կանր կր յիշեցընէին ակամայ իր մայրն ե. իր հայրենիքը ւ որոնք անգարձ կորուսա^ ներ եղած էին իրեն համար 9 ե. շաա անզգամ խեղճ օրիորգը արաասսլգք ե հե^ ծութեամթք կընգհատէր իր երգձրը ա \%սկ |ք աւրիաիոոի գալուէ, շաբաթ մը կամ եր^ կու. շաբաթ պար ոք սեաղեց իր մկւո^քեո. թոոն ղբաղեցընել ու երկրին վրայզք գո֊ վեսաներ խօսիլ անոր • անկէ եսՀքը գրե^ թէ մոռցաւ, իսկ որ Ա*ագգադխ,է գղեակն էր է ՝Հասան ա արու ան էր եւ ալն հասակին բուռն ու անխորհուրգ աշխուժութիւնը լիուլի ունէր իր վրալ . խեըքը մխոքը ու^ րիշ^ բանի տուած էր $ (ա» մեծ ոպսւասւ^ թեան մէչմեձցեր էր , ե հսՀրն ու մարգիդ ղուհին երկուքն ալաւբեր էին ղիՀքը շաա երես տալով իրեն • ք^չ ՚Օէ յունարէն ու քիչ մ՝ ալ լատիներէն սորվեր էր վարժա֊ պետէ մը . ՛ի նմին ժամանակի վէր ասպետն ալ % որ փայտի քսձգակալ, գործութեան ոիրովը բորբոքած էր 9 նղլն արուեստին վարժեցուցեր էր ղինքն ալէ թարի ծերուկը պարծանքէն Լւ ուրախու^ թենէն արցունք կը թափէր , եր բոր կը
2*
Օւցւէւշտճ
