Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/560

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

- 26 - .

սպառնալիքը բահի տեղ չդնելով չկրցայ ա^ ղէկ որոշում* լնել ։ (Հայց շաա չանցաւ և ահա Հօր եղբօրս սպառն ալիլ>ր լիովին կատա*, րուեցաւ վրաս , զի ծովու ճամ՚րորդութիւն լնելու փափաքով լցուած միտքս դրի նաւ մ՛ր գտնալ որ քնգկաստանի և կամ՛ Հիւսիսայգն Ս մերիկոյ կողմերր երթայ է ուստի այս փա*, փաքով ունեցած ստակս Հետս առած շիտակ նւսւաՀանգիստր գնացի է ե Հոն քանի մ՛ր Հար*, կաւոր տեղեկութիւներ առնելէս ետքը մ՛տայ պղտիկ նաւակի մ՛ր մէՀք ու դէպ ի \\իւրի֊ նէսմ՛ երթալու պատրաստուած երեքկայմեան նաւու մ՛ր մ՛օտեցայ որ անով ճամ՛բայ ելյամ*է խօսեցայ նաւապետին Հեա, րայց չկարենա*, լով յարմացնել ստիպուեցայ նորէն ետ դառ*, նա լու տ ի դարձին եր բոր իՀտծ պանդոկիս* քարէ սանդուխէն վեր կ՛ելլայի է տեսայ դրան առՀե Հագոլած պարոն մ՛ր ( որ կարծես թէ՛ ինծի կ• սպասէր ք գիս շատ ազնուութեամբ րարեելէն ետքր 9 ինծի մօտենալով՝ գերմա*, ներէն սկսաւ Հետս խօսիլ րսելով է « կ արծ եմ՛ որ Հրամ՚անքդ օտարական ես՝ պարոն ( ինչ*, պէս նաե ես ալ 9 րայց ուր ախ եմ՛ որ վեր*, Հապէս Հայրենակից մ՛ր գտայ որ իմ՛ լեգուս կր Հասկնայ » է Այս սիրելի խօսքերր ինծի շատ Հաճոյ անցան 9 ես ալ յայտն եցի իրեն* իրարու Հսնդիպելնուս վրայ զգացած ուրա*^ խութիւնս ։ \,րր"ր րսի թէ \^մերիկա երթա*, լու փափաք ոէնիմե թէ 1լ ուղեւՐ նաւ մը գտնալ շատ ուրախացաւ, ե րսսււ որ նա*, խլնթաց օրր իրեն Համար տեղ մ՛ր վարձեր


Օւցւէւշտճ ԵV